Πηγή: Λογισμικό "Σήμερα"

ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΤΟΥ ΝΑΟΥ

Η φωτογραφία μου
Δέν έχουμε γραφτή μαρτυρία ούτε κτιτορική επιγραφή μέ τό έτος Ίδρυσης του Ι.Ναού τής Παναγίας. Ό Λαμπρυνίδης (Ή Ναυπλία, ό.π.. ο. 129) υποθέτει ότι πρέπει νά είναι ό πρωτεύων ορθόδοξος ναός του Ναυπλίου (επειδή ό "Αγιος Γεώργιος άνηκε στους καθολικούς) έπί' Ενετοκρατίας. Ή Παναγία έχει σχήμα βασιλικής χωρίς τρούλο. Ό νάρθηκας της πρέπει νά έγινε μετά τήν Απε¬λευθέρωση, όπως καί τό τριώροφο καμπαναριό της στη ΝΔ του πλευρά. 'Από τόν Γερμανό περιηγητή Ρ,βίηποΙά Ιυόβηβυ, αναφέρεται τό 1588 - στην περιγραφή του γιά τό Ναύπλιο - μιά άλλη Παναγία έξω άπό τά τείχη τής πολιτείας πού τήν κατέχουν" Ελληνες μοναχοί. Καθώς καί άλλη έκκλησούλα αφιερωμένη κι αυτή στή Θεοτόκο, επειδή βρίσκεται κοντά σέ σπηλιά. στά δυτικά βράχια τοϋ Ρωμαίικου κάστρου (Ακροναυπλία). ' Η δεύτερη αυτή είναι ή αγαπημένη τών κατοίκων τοΰ Ναυπλίου, ή «Παναγίτσα»: πανέμορφο προσκυνητάρι τους στό «Γύρο τής "Αρβανιτιάς», τόν πιό ρομαντικό περίπατο τ" Άνα-πλιού. Καί ποτέ δέν μπερδεύουν τήν «Παναγίτσα» τοϋ βράχου μέ τήν «Παναγία» τής πόλης τ' Άναπλιοΰ, αφιερωμένη στή Γέννηση τής Θεοτόκου. "Ως σήμερα φροντισμένη μέ αγάπη ή Παναγία, αντιπροσωπεύει ένα άπό τά πιό ώραϊα ιστορικά καί εκκλησιαστικά μνημεία τής πολιτείας.

ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ



Ι.ΝΑΟΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΝΑΥΠΛΙΟΥ
ΝΑΥΠΛΙΟ- ΝΤΙΑΝΑ ΑΝΤΩΝΑΚΑΤΟΥ ΑΘΗΝΑ 1988
(ΝΑΥΠΛΙΟΝ Τουριστικός Οδηγός.-ΠΑΝΟΥ ΛΙΑΛΙΑΤΣΗ)

Ο Ι.Ναός Γενεσίου της Θεοτόκου Ναυπλίου , πίσω από το σημερινό Αρχαιολογικό Μουσείο(παλαιό οπλοστάσιο κατά την β’ ενετική κυριαρχία 1686-1715) είναι κτίσμα μεταβυζαντινό του 15ου αιώνα. Τρίκλιτη βασιλική χωρίς τρούλο, ξυλόστεγη, με τέσσερις κολώνες (συν δύο επάνω από τον δυτικό τοίχο, σύνολο έξι κολώνες) στο εσωτερικό της, που επιστέφονται από γύψινα, κορινθιακού ρυθμού κιονόκρανα. Τρισυπόστατος ναός, ο οποίος τιμάται στη μνήμη του Γενεσίου της Θεοτόκου. Πολλές εικόνες ιστορήθηκαν κατά την Επανάσταση του 1821 και λίγα χρόνια αργότερα. Ο νάρθηκας του Ναού πρέπει να έγινε μετά την απελευθέρωση, χωρίς να αποκλείεται και η προΰπαρξη του από τα χρόνια της Β' Ενετικής κυριαρχίας, την εποχή της ανακαίνισης του, 1708-1714. Το δυτικής τεχνοτροπίας ξυλόγλυπτο τέμπλο φιλοτεχνήθηκε το 1811. Το παλαιό κωδωνοστάσιο ανεγέρθηκε, όπως αναγράφεται στην σχετική επιγραφή, το 1907 με προσφορά της Αγγελικής, συζύγου του εφέτη Ν. Κωτσάκη, δωρητή της στήλης στην πλατεία Φιλελλήνων (1903). Κατά την εποχή της Β' Ενετοκρατίας ήταν ο κύριος Ορθόδοξος Ναός, δεδομένου ότι ο Άγιος Γεώργιος ανήκε στους καθολικούς, ενώ στην Αγία Σοφία μόλις το 1780 πρωτοδόθηκε άδεια από τους Τούρκους να λειτουργήσουν οι Ναυπλιώτες. Στην απογραφή της εκκλησιαστικής περιουσίας το 1696, στην ουσία μια απλή καταγραφή κατοικιών που διέμεναν οι οικογένειες των ενοριτών κάθε εκκλησίας, αναφέρεται ως η ενορία του παπά Βουρδούχα. Απογράφονται 12 οικογένειες συνολικού αριθμού ατόμων 46, όλες ξένων εποίκων. Ο ίδιος ο ιερομόναχος Βουρδούχας σημειώνει για την εκκλησία του ότι : «έχει αυτή η εκκλησία ενωρία καλήβια 12 φτιασμένα εις τόπον αυθεντικόν και κάθωνται όλων ξένη»Η Παναγία του Ναυπλίου είναι συνδεδεμένη με το μαρτύριο του Ναυπλιέως Νεομάρτυρος Αναστασίου που οι Τούρκοι τον βασάνισαν για την πίστη του στο Χριστό την πρώτη Φεβρουαρίου του 1655, στην ελιά που υπάρχει ακόμα στη βορινή πλευρά του ναού. Στην πλατεία της Παναγίας έχει στηθεί προσκυνητάρι ψηφιδωτό, έργο της γλύπτριας Ευδοκίας Παπαγεωργίου, δωρεά του συλλόγου των εν Αθήναις Ναυπλιέων Ό Ναύπλιος". Στον περίβολο της ιστορικής αυτής ελιάς, αλλά και από τον άμβωνα του ναού κήρυττε ο μεγάλος κεφαλλονίτης εκκλησιαστικός ρήτορας Ηλίας Μηνιάτης 1708-1714. Πίσω από την αψίδα του ιερού βρίσκονται τα μνήματα του Ιερέως του ναού Καμαριώτη και της μητέρας του πρωθυπουργού Ιωάννη Κωλλέτη.

' Η Παναγία τοϋ Ναυπλίου είναι συνδεμένη μέ τό μαρτύριο τοΰ Ναυπλιέως Νεομάρτυρος "Αναστασίου, πού οι Τούρκοι τόν βασάνισαν γιά τήν πίστη του στό Χριστό, τήν 1η Φεβρουαρίου 1655: έδώ κοντά, στην ελιά πού υπάρχει ακόμη στή βορινή τοϋ ναοϋ πλευρά. Στό Νέο Μαρτυρολόγιο «ό Σάπφειρος» καταγράφεται ό βίος καί τό μαρτύριο του ' Αγίου "Αναστασίου (Λαμπρυνίδου, Ή Ναυπλία, ό.π., ο. 99).
«Ό"Αγιος Νεομάρτυς "Αναστάσιος ό Ναυπλιώτης, ό έν Ναυπλίω μαρτυρήσας ένέτει ΑΧΝΕ, εις λεπτά τμηθείς τελειούται.
Αναστάσιε, συγκοπείς σαρκός μέλη,
άρτιος έσται έσχατη άναστάσει».


«Ούτος ό ευλογημένος ήτο γέννημα καί θρέμμα τοϋ Ναυπλίου καί ζωγράφος επιτή­δειος εις τήν τέχνην. ' Αρραβωνιάσθη δέ έκεΐ ενός χριστιανού θυγατέρα καί εις ολίγας ημέρας ήκουσε κάποια σφάλματα διά τήν άρραβωνιαστικήν του καί τήν παραίτησε. Οι δέ συγγενείς τής κόρης τοΰ έκαναν μαγικά διά νά τήν άγαπήση καί νά τήν πάρη. Όθεν εις ολίγον καιρόν ενέργησαν τά μαγικά καί εύγήκεν ό νέος άπό τόν νουν του καί έπεριπάτει ένθεν κάκεϊθεν.' Ο δέ θεός τόν έλυπήθη καί εις ολίγας ημέρας τοϋ έδωκε τήν ύγείαν του, καί ερχόμενος εις εαυτόν βλέπει ότι είναι Τούρκος καί έφόρει εις τήν κεφαλήν άσπρο σαρίκι· καί παρευθύς τό έρριψεν εις τήν γήν καί ήρχισε νά βοά μέ μεγάλην βοήν παρρησία μέσα εις τό πλήθος τών Τούρκων, έγώ χριστιανός ήμην καί χριστιανός είμαι καί χριστιανός θέλω είμαι. Οι δέ Άγαρηνοί. ώς τόν εϊδον πώς μετε-νόησεν. έτρεξαν επάνω του μέ μεγάλην όρμήν καί δέρνοντες καί οπρώχνοντες τόν έωερον εις τόν κριτήν, όστις έπασχεν μέ τρόπους απατηλούς, πότε κολακεύοντας, πότε άπειλοϋντας. διά νά τόν χωρίση τής πίστεως τών Χριστιανών, άλλ' ό μάρτυς εις ουδέν ταύτα έλογίαζεν. άλλ' έστεκεν ακλόνητος καί έλεγε παρρησία: «Δέν αρνούμαι έγώ τόν Κύριόν μου ' Ιησούν Χριστόν, τόν άληθινόν Θεόν, άλλα πιστεύω καί προσκυνώ αυτόν, ώς ποιητήν καί σωτήρα μου, τήν δέ ίδικήν σας πίστιν ουδέν ποσώς τήν χρειά­ζομαι, άλλα αποστρέφομαι καί σας καί τόν προφήτην σας». Ταϋτα άκουσας ό κριτής διέταξε νά τόν αποκεφαλίσουν, άλλ' οι Αγαρηνοί δέν τόν ήκουσαν άλλ' ευθύς όπου τόν εύγαλαν άπό τό κριτήριον ώρμησαν κατ" επάνω του, ώσποτε οι Ιουδαίοι εις τόν πρωτομάρτυρα Στέφανον, καί άλλοι μέ ξύλα. άλλοι μέ ξίφη. άλλοι μέ μαχαίρας έκατα-τρυπούσαν τό σώμα τοϋ μάρτυρος, έως ότου τό άκατάκΰψαν εις λεπτά κομμάτια. Καί ούτως έτελειώθη ό ευλογημένος Αναστάσιος καί έλαβε τοϋ μαρτυρίου τόν στέφανον, κα; τώρα άγάλλεται εις τόν χορόν των μαρτύρων εις δόξαν Πατρός, Υιού καί' Αγίου Πνεύματος».
Στην ίδια αρχαία τής Παναγίας ελιά, άλλα καί άπό τόν άμβωνα του ναού της, έδίδαξε ό μεγάλος ρήτορας ιεροκήρυκας τού Ναυπλίου ό Κεφαλονιτης ' Ηλίας Μηνιάτης. Τό 1848, όπως ήδη έχουμε άλλου γράψει, τροποποιείται ό οδός πού έρχεται άπό Δύση και «κατέναντι τοϋ νάρθηκος», καί ή εκβολή της διανοιγμένη θά πλησιάζει πιά προς τή βόρεια πλευρά της Παναγίας, γιατί πριν έκεϊ ήταν «στενωπός βορβορώδης», ακατάλληλη γιά πέρασμα των δικα­στικών υπαλλήλων καί τών ακροατών τών Δικαστηρίων πού στεγάζονταν τότε οτό Μεγάλο Τζαμί (Τριανόν). Τό ακροατήριο όμως τοϋ Μηνιάτη, διακόσια τόσα χρόνια πίσω, 1708-1714. φαίνεται νά μή διαθέτει τις Ίδιες ευαισθησίες ανέσεων, καθώς τόν ακούει νά έκωωνεΐ τους σπουδαίους λόγους του, στον ίδιο χώρο.





' Ο "Αγιος Νικήτας


Δέν έμεινε άπό τόν ναό αυτόν ούτε προσκυνητάρι. ' Ως ερείπιο περιγράφεται μέσα στά νοταριακά συμβόλαια έως τά μέσα τοΰ 19ου αι. Φαίνεται όμως ότι πολύ πιο πριν, όταν ό Καποδίστριας αποφάσισε τήν ευθεία χάραξη τοΰ δρόμου άπό' τό Διοικητήριο ως τήν πλατεία Συντάγματος, γύρω στό 1829, ό μικρός μάλλον ναός θά ήταν εμπόδιο. Δέν τόν έσωσε οϋτε ή γνωστή μας ευλάβεια τοΰ Κυβερνήτη. Καί ό "Αγιος Νικήτας, πού βρισκόταν στά μισά τοΰ Μεγάλου Δρόμου (Β. Κωνσταντίνου σήμερα) κατεδαφισμένος πιά, παραμένει σάν ένα ερείπιο - ορόσημο: σύνορο μέ τούτο ή εκείνο τό ιστορικό κτίσμα. Άπό τόν Λαμπρυνίδη γνωρίζουμε ότι ό "Αγιος Νικήτας ήταν κοντά στό αρχοντικό τοΰ προύχοντα τοΰ Ναυπλίου, στά τελευταία χρόνια της Τουρκοκρατίας, τοϋ Χασάν - μπέη: (Χασάν Τζιζαΐρ Μαντάλ - Όγλού, τοΰ «Τζεζαερλή»), Τό αρχοντικό αυτό κάνει εντύπωση στον Πουκεβίλ καθώς είναι, σ' αντίθεση μέ τά τουρκικά, ευρύχωρο, γεροχτισμένο, μέ ωραία σκάλα πέτρινη. Είναι πιθανόν νά ήταν κτίριο της Β'' Ενετοκρατίας, όπως πολλά άλλα πού διαμορ­φώθηκαν στην Β' Τουρκοκρατία σύμφωνα μέ τις τουρκικές αντιλήψεις. Τή βάση αυτής τής ωραίας σκάλας, τού Χαοάν-Πασά τοϋ Ναυπλίου, αποτελούσε στην εποχή τοΰ Λαμπρυνίδη μιά πλάκα ενεπίγραφη μέ λατινικούς χαρακτήρες, άγνωστο άπό ποϋ παρμένη. Εναι μιά αναθηματική επιγραφή: «Στον ανώτατο Διοικητή τοϋ Στόλου Φραγκίσκο Γκριμάνη, αυτόν πού διασφάλισε τήν πόλη μέ οχυρωματικά έργα, πού φιλόπονα τήν διακόσμησε μέ τό οίκημα τοΰ Συμβουλίου πού τήν πόλη έσίτισε ετήσια, πού μέ νόμους τήν διοργάνωσε, ή Ναυπλία εύχεται, κατά τό σωτήριο έτος 1708».

Ή Παναγίτσα.


Περνώντας τό φρούριο του Τόρου, στή δυ­τική στροφή γιά τήν Αρβανιτιά, ανεβαίνουμε λί­γα σκαλιά γιά νά φτάσωμε στό ναΐσκο τής Πα­ναγίτσας, πού αποτελεί συχνό τόπο προσκυνή­ματος τών Ναυπλιέων. 'Από δώ φαίνονται τό Μπούρτζι, ή Κίος, τό Κυβέρι, τό "Αστρος και ό κόλπος τοϋ 'Αργολικοϋ. Ή Παναγίτσα έχει υμνηθεί άπό πολλούς προσκυνητές, 'Αναπλιώτες και ξένους. Στό χώρο τοϋτο συγκλίνουν ή βυζαντι­νή κατάνυξη μέ τό πασίχαρο ελλαδικό φως.


Η Αγία Σοφία (10ου αιώνος)



Ανεβαίνοντας τήν όδό πού φέρει τό όνομα τοϋ ιστορικού του Ναυπλίου Μιχαήλ Λαμπρυνίδη, συναντοϋμε τό ναό τής αγίας Σοφίας.
' Η μοναδική βυζαντινή εκκλησία στό Ναύπλιο,πού διατηρήθηκε ώς σήμερα θεμελιωμένη κοντά στά ριζώματα τής Ακροναυπλίας. Μικρή κεραμοσκέπαστη βασιλική μέ τρού­λο οκτάγωνο, σέ σχήμα εγγεγραμμένου σταυρού, έχει επιχρισμένη τή δυτική της διώροφη πλευρά καί διώροφο στή ΒΔ γωνία ένα νεώτερο καμπαναριό. "Εχει καί ημικυκλικό ιερό, μέ δίλοβο παράθυρο. Άπό τό χώρο τής Αγίας Σοφίας έχει μετα­φερθεί στό Μουσείο ένα κιονόκρανο μέ ανάγλυφο κόσμημα. Μέ κάποια ιδιαίτερη σημασία γιά τους χριστιανούς τους τουρκοκρατούμενους, ή Άγια Σοφία. Γιατί τό 1780 έκεΐ πρωτοδόθηκε άδεια άπό τους Τούρκους νά λειτουργήσουν οί Ναυπλιώ­τες, υστέρα άπό πολλών χρόνων στέρηση τών θρησκευτικών ίεροπραξιών, μέσα στά όρια τής πόλης τους. (Μόνο στό σπηλαιώδες εκκλησάκι "Αγιοι Πάντες τής Πρόνοιας επιτρεπόταν νά εκκλησιαστούν).







Ο ΑΓΙΟΣ ΑΡΣΕΝΙΟΣ Ο ΚΑΠΠΑΔΟΚΗΣ






Ὁ Ὀσιότατος Ἀρσένιος ὁ Καππαδόκης γεννήθηκε γύρω στὰ 1840 στὰ Φάρασα ἢ Βαρασιό, στὸ Κεφαλοχῶρι τῶν ἕξι Χριστιανικῶν χωριῶν τῆς περιφερείας Φαράσων τῆς Καππαδοκίας. Οἱ γονεῖς του ἦταν πλούσιοι σὲ ἀρετὲς καὶ μέτριοι σὲ ἀγαθά.Εἶχαν ἀποκτήσει δυὸ ἀγόρια, τὸν Βλάσιο καὶ τὸν Θεόδωρο (τὸν Ἅγιο Ἀρσένιο).Ἀπὸ μικρὴ ἡλικία ἔμειναν ὀρφανὰ καὶ τὰ προστάτεψε ἡ θεία τους, ἀδελφὴ τῆς μητέρας τους. Ἕνα θαυμαστὸ γεγονὸς ποὺ συνέβηκε στὰ παιδιὰ καὶ τὴν θαυματουργικὴ διάσωση τοῦ μικροῦ τότε Θεόδωρου ἀπὸ τὸν Ἅγιο Γεώργιο ποὺ τὸν ἔσωσε ἀπὸ βέβαιο πνιγμό, εἶχε ὡς ἀποτέλεσμα, γιὰ τὸν μὲν Βλάσιο νὰ δοθεῖ μὲ τὸν δικό του τρόπο στὸν Θεό, νὰ τὸν δοξολογεῖ ὡς δάσκαλος τῆς Βυζαντινῆς Μουσικῆς καὶ κατέληξε ἀργότερα στὴν Κωνσταντινούπολη, γιὰ τὸν Θεόδωρο δὲ νὰ θέλει νὰ γίνει καλόγερος. Στὴ συνέχεια μεγαλώνοντας, στάλθηκε στὴ Νίγδη καὶ μετὰ στὴ Σμύρνη ὅπου τέλειωσε τὶς σπουδές του.Στὰ εἴκοσι ἕξι του περίπου χρόνια πῆγε στὴν Ἱερὰ Μονὴ Φλαβιανῶν τοῦ Τιμίου Προδρόμου ὅπου ἀργότερα κάρηκε Μοναχὸς καὶ πῆρε τὸ ὄνομα Ἀρσένιος. Δυστυχῶς ὅμως δὲ χάρηκε πολὺ τὴν ἡσυχία του, διότι ἐκείνη τὴν ἐποχὴ εἶχαν ἀνάγκη μεγάλη ἀπὸ δασκάλους καὶ ὁ Μητροπολίτης Παΐσιος ὁ Β’, τὸν χειροτόνησε Διάκο καὶ τὸν ἔστειλε στὰ Φάρασα γιὰ νὰ μάθει γράμματα στὰ ἐγκαταλειμμένα παιδιά. Αὐτὸ φυσικὰ γινόταν στὰ κρυφά, μὲ χίλιες δυὸ προφυλάξεις, γιὰ νὰ μὴ μάθουν τίποτε οἱ Τοῦρκοι. Στὸ τριακοστὸ ἔτος τῆς ἡλικίας του χειροτονήθηκε στὴν Καισαρεία πρεσβύτερος μὲ τὸν τίτλο τοῦ Ἀρχιμανδρίτου καὶ τὴν εὐλογία ὡς Πνευματικός.Ἄρχισε πιὰ ἡ πνευματική του δράση νὰ γίνεται μεγαλύτερη καὶ νὰ ἁπλώνεται. Μὲ τὴν ἄφθονη Θεία Χάρη ποὺ τὸν προίκισε ὁ Θεὸς θεράπευε τὶς ψυχὲς καὶ τὰ σώματα τῶν πονεμένων ἀνθρώπων. Εἶχε πολλὴ ἀγάπη στὸν Θεὸ καὶ πρὸς τὴν εἰκόνα Του, τὸν ἄνθρωπο καὶ ὄχι στὸν ἑαυτό του, διότι , ὅταν ἔβλεπε πολὺ πόνο καὶ καταπίεση Τουρκική, ἡ ἀγάπη τὸν ἔβγαζε ἔξω ἀπὸ τὸν ἑαυτό του καὶ ἔξω ἀπὸ τὸ χωριό του καὶ ἀγκάλιαζε καὶ τὰ γύρω χωριά. Θεράπευε ἀδιάκριτα τὸν ἀνθρώπινο πόνο ὅπου τὸν συναντοῦσε σὲ Χριστιανοὺς ἢ Τούρκους. Γιὰ τὸν Ἅγιο δὲν εἶχε καμιὰ σημασία, διότι ἔβλεπε στὸ πρόσωπό τους, τὴν μὲ πολλὴ ἀγάπη πλασθεῖσα εἰκόνα τοῦ Θεοῦ. Ἀναρίθμητα εἶναι τὰ θαύματα ποὺ ἐπετέλεσε ὁ Ἅγιος μὲ τὴ Χάρη τοῦ Θεοῦ. Στεῖρες γυναῖκες τεκνοποιοῦσαν, ἀφοῦ τὶς διάβαζε εὐχὴ ἢ ἔδιδε "φυλακτό" ποὺ ἦταν ἕνα κομμάτι χαρτὶ γραμμένο μὲ κάποιες εὐχὲς ποὺ τὶς ἔγραψε ὁ ἴδιος. Διάβαζε τὸ Ἅγιο Εὐαγγέλιο σὲ σοβαρὲς περιπτώσεις, ὅπως στοὺς τυφλούς, βουβούς, χωλοὺς παραλυτικούς, δαιμονιζομένους καὶ γινόντουσαν καλά, μόλις τελείωνε τὴν ἀνάγνωση. Πολλοὶ Χριστιανοὶ καὶ Τοῦρκοι εἶχαν θεραπευθεῖ, ἀφοῦ πῆραν χῶμα ἀπὸ τὸ κατῶφλι τοῦ κελιοῦ του καὶ ἀναμιγνύοντας τὸ μὲ λίγο νερὸ τὸ ἔπιναν, πιστεύοντας ὅτι θὰ ἐθεραπεύοντο καὶ ἡ πίστη τους ποὺ εἶχαν στὸν Ἅγιο, ἔκανε τὸ θαῦμα. Χρήματα φυσικὰ δὲ δεχόταν ποτὲ οὔτε κι ἔπιανε στὰ χέρια του.Συνήθιζε νὰ λέγει "ἡ πίστη μας δὲν πουλιέται".Βίωνε ὁλοκληρωτικὰ καὶ "ἔπασχε τὰ Θεία". Ζοῦσε μὲ αὐταπάρνηση, διότι ἀγαποῦσε πολὺ πρῶτα τὸν Θεὸ καὶ μετὰ τὴν εἰκόνα Του, τὸν Θεὸ καὶ μετὰ τὴν εἰκόνα Του, τὸν πλησίον. Αἱματηροὺς ἀγῶνες καὶ προσπάθειες κατέβαλε γιὰ νὰ διατηρήσει τοὺς συγχωριανοὺς καὶ τοὺς συμπατριῶτες του στὴν πίστη, γιὰ νὰ μὴν κλονιστοῦν καὶ ἀλλαξοπιστήσουν στὶς χαλεπὲς ἐκεῖνες ἡμέρες καὶ ἐποχές, ἀπὸ τὶς πολλὲς καὶ διάφορες πιέσεις ποὺ δεχόντουσαν ἀπὸ τοὺς Τούρκους, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ διάφορους προβατόσχημους λύκους, τοὺς προτεστάντες, ποὺ προσπαθοῦσαν νὰ ποιμάνουν τὴν ποίμνη τοῦ Χριστοῦ.





Τὸ κελί του, μικρό, ἀπέριττο, εὑρισκόταν μέσα στὸν κόσμο. Ζοῦσε μέσα στὸν κόσμο, ἀλλὰ συγχρόνως κατόρθωνε νὰ ζεῖ καὶ ἐκτὸς τοῦ κόσμου. Σὲ αὐτό, καθὼς καὶ γιὰ τὰ θεία του κατορθώματα, πολὺ τὸν βοηθοῦσαν οἱ δυὸ ἡμέρες (ἡ Τετάρτη καὶ ἡ Παρασκευή) ποὺ ἔμενε ἔγκλειστος στὸ κελί του, προσευχόμενος. Οἱ ὁποῖες καρποφοροῦσαν περισσότερο πνευματικὰ τότε, διότι ἁγίαζαν καὶ τὴν ἐργασία τῶν ἄλλων ἡμερῶν. Ὧρες ἔμενε γονατιστὸς προσευχόμενος στὸν Θεὸ γιὰ τὸν λαό Του, ποὺ τὸν εἶχε ἐμπιστευθεῖ στὰ ἀσκητικὰ χέρια τοῦ δούλου Του Ἀρσενίου. Ἡ μεγάλη εὐαισθησία τοῦ Ἁγίου Πατρὸς δὲν ἄντεχε νὰ κάνει κανένα κακὸ στὴν πλάση. Ἰδιαίτερα στὰ ζῷα. Ποτέ του δὲν κάθισε σὲ ζῷο νὰ τὸ κουράσει, γιὰ νὰ ξεκουράσει τὸν ἑαυτό του. Προτιμοῦσε πάντοτε νὰ βαδίζει πεζὸς καὶ ὅπως συνήθιζε ξυπόλυτος. Εἶχε πάντοτε μπροστά του τὸν Χριστὸ ποὺ ποτέ Του δὲν κάθισε σὲ ζῷο - μόνο μία φορᾷ - καὶ ὅπως χαρακτηριστικὰ ἔλεγε: "Ἐγὼ ποὺ εἶμαι χειρότερος καὶ ἀπὸ τὸ γαϊδουράκι, πῶς νὰ καθίσω σ' αὐτό;" Γιὰ νὰ κρύψει τὶς ἀρετές του ἀπὸ τὰ μάτια τῶν ἀνθρώπων καὶ νὰ ἀποφύγει ἔτσι τοὺς ἐπαίνους, κατάφευγε σ' ὁρισμένες "ἰδιοτροπίες". Παρουσιαζόταν σὰν σκληρὸς θυμώδης, ὀξύθυμος, ἀπόπαιρνε τὶς διάφορες γυναῖκες, ποὺ ἀπὸ ἀγάπη γι' αὐτὸν καὶ εὐγνωμοσύνη προσπαθοῦσαν νὰ τὸν βοηθήσουν, μὲ διάφορους τρόπους, νὰ τοῦ μαγειρεύουν καὶ νὰ τοῦ στέλνουν φαγητό. Ὅπως χαρακτηριστικὰ ἔλεγε στὸν πιστό του φίλο καὶ ψάλτη Πρόδρομο τὰ ἑξῆς: "Ἐὰν ἤθελα νὰ μὲ ὑπηρετοῦν γυναῖκες, θὰ γινόμουν ἔγγαμος ἱερεὺς καὶ θὰ μὲ ὑπηρετοῦσε παπαδιά. Τὸν καλόγηρο ποὺ τὸν ὑπηρετοῦν γυναῖκες, δὲν εἶναι καλόγηρος".Ὅταν ὕψωνε τὰ χέρια του γιὰ νὰ παρακαλέσει γιὰ κάτι τὸν Θεό, ἄρχιζε νὰ τὸν παρακαλεῖ προσευχόμενος καὶ φωνάζοντας, "Θεέ μου! λὲς καὶ ξεκοβόταν ἡ καρδιά του ἐκείνη τὴν ὥρα, καὶ θαρρεῖς πὼς ἔπιανε τὸν Χριστὸ ἀπὸ τὰ πόδια καὶ δὲν τοῦ ἔκανε τὸ αἴτημά του. Ἐμεῖς ὅπως ἔλεγαν οἱ Φαρασιῶτες "στὴν Πατρίδα μας τί θὰ πεῖ γιατρός, δὲν ξέραμε στὸν Χατζεφεντὴ τρέχαμε. Στὴν Ἑλλάδα μάθαμε ἀπὸ γιατρούς, ἀλλὰ ἂν τὰ ποῦμε στοὺς ἐντόπιους, τοὺς φαίνονται παράξενα".Ἐκτὸς ἀπὸ τὰ ἄλλα του χαρίσματα εἶχε καὶ τὸ προορατικὸ χάρισμα. Εἶχε πληροφορηθεῖ ἀπὸ τὸν Θεό, πὼς θὰ ἔφευγαν γιὰ τὴν Ἑλλάδα καὶ ἔγινε στὶς 14 Αὐγούστου τοῦ 1924 μὲ τὴν ἀνταλλαγὴ τῶν πληθυσμῶν. Γνώριζε ἀπὸ προηγουμένως καὶ τὸν θάνατό του καὶ ὅτι αὐτὸς θὰ συνέβαινε σ' ἕνα νησί.Ἡ ἁγία του μορφὴ συνέχεια σκοποῦσε Χάρη καὶ παρηγοριά. Τὸ πρόσωπό του ἔλαμπε ἀπὸ τὴν ἀσκητικὴ γυαλάδα, ποὺ ἔμοιαζε σὰν τὸ χρῶμα τοῦ φτιασμένου κυδωνιοῦ.Εἶχε πιὰ ἐξαϋλωθεῖ ἀπὸ τοὺς ὑπερφυσικοὺς πνευματικοὺς ἀγῶνες, ποὺ ἔκανε ἀπὸ ἀγάπη στὸν Χριστό, καθὼς καὶ ἀπὸ τοὺς πολλούς του κόπους γιὰ τὴν ἀγάπη πρὸς τὸ ποίμνιό του, ποὺ τὸ ποίμανε πενήντα χρόνια σὰν καλὸς Ποιμένας.Τρεῖς μέρες πρὶν τὴν ἐκδημία του ᾖλθε ἡ Παναγία, τὸν γύρισε σ' ὅλο τὸ Ἅγιο Ὄρος, τὰ Μοναστήρια, τοὺς Ναοὺς ποὺ τόσο ἐπιθυμοῦσε νὰ δεῖ καὶ δὲν εἶχε ἀξιωθεῖ καὶ τοῦ εἶπε ὅτι σὲ τρεῖς ἡμέρες θὰ παρουσιαστεῖ στὸν Κύριο, ποὺ τόσο πολὺ ἀγάπησε καὶ ἔδωσε ὅλο του τὸν ἑαυτὸ σ' Αὐτόν.Ἔφυγε στὶς 10 Νοεμβρίου τὸ 1924.Μὲ λίγα λόγια αὐτὸς ἦταν ὁ Ἅγιος Ἀρσένιος.Ἂς ἔχομε ὅλοι τὶς Ἁγίες του Εὐχές.

Ή Παναγία του Βατοπεδίου, ό Εσταυρωμένος Χριστός


Μέ τήν άλωση τα΄ Άναπλιού τό 1715, όπως γνωρίζουμε κι άπό τήν περιγραφή τοϋ Μάνθου "Ιωάννου, καταστράφηκαν πολλές έκκληοίες καί χριστιανικά μνημεία. Λησμονήθηκαν κι αυτά τά ονόματα τους, στον έναν αιώνα τής σκλαβιάς. Μόνο σέ πηγές ανακαλύπτουμε άπό καιρό σέ καιρό ναούς πού αγνοούσαμε. Στις πηγές πού παραθέτει ή Λιάτα (Μαρτυρίες γιά τή πτώση τ" "Αναπλιού ατούς Τούρκους, ό.π. σ. 143) αναφέρονται δύο άγνωστες μας εκκλησίες: α) ή Παναγία τοϋ Βατοπεδίου, ενοριακός ναός, μέ τή βροχοποιό θαυματουργό εικόνα της καί εφημέριο τόν ιερομόναχο Μακάριο καί β) Ο ναός του "Εσταυρωμένου Ίησού Χρίστου, μέ εφημέ­ριο τόν "Ιωάννη Κρητικό. Καί οί δύο ιερείς πάρθηκαν σκλάβοι τών Τούρκων στή Σμύρνη.

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ Γέροντα Παϊσίου


Ο ΚΟΣΜΟΣ & Η ΑΝΑΣΦΑΛΕΙΑ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝΟΝ

Ο κόσμος μοιάζει σήμερα , σαν μια κοχλάζουσα χύτρα ταχύτητος , με πολλές βαλβίδες ! Θα σκάσει εδώ , θα σκάσει εκεί . Προσεύχεσθε μη γίνει μ΄εμάς η αρχή .Nα ζείτε όσο μπορείτε πιο απλά . Μη δυσκολεύετε από μόνοι σας τη ζωή σας .Οι πολλές ευκολίες κάνουν δέσμιους τους ανθρώπους σήμεραΓέροντα, γιατί οι άνθρωποι νοιώθουνε σήμερα ανασφάλεια ;- Γιατί όλοι είμαστε ασφαλισμένοι ! Ασφαλίζουμε το αυτοκίνητό μας ,το σπίτι μας ,τη ζωή μας . Κάνοντας λοιπόν την κοσμική ασφάλεια, παραμερίζουμε την προστασία και Πρόνοια του Θεού!


ΑΡΜΑΓΕΔΩΝ ΚΑΙ Γ ΄ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ
Ηθέση του Γέροντα για το πιο πάνω θέμα ήταν η εξής:- Όταν ακούσετε , ότι τα νερά του Ευφράτη τα κόβουν ψηλά οι Τούρκοι με φράγματα , να ξέρετε ότι ήδη μπήκαμε στην προετοιμασία του Αρμαγεδώνα ,και ότι διακόσια εκατομμύρια στρατός θα διαβεί τον Ευφράτη για την Μέση Ανατολή ….Γέροντα, για ποιο λόγο βάζουν με τον γραμμωτό κώδικα το 6 6 6 , πού αναφέρει η Αγία Γραφή , και παρά τις διαμαρτυρίες δεν θέλουν την αλλαγή του ;- Στην Παλαιά Διαθήκη , επί Σολομώντος , η Εθνική Εβραϊκή φορολογία για τα υποτελή έθνη ήταν 666 τάλαντα χρυσού ( Β΄ Παραλειπομένων ,κεφ. Θ΄ 13 και Γ ΄ Βασιλ. Ι ΄ 14 , γραμμένα εδώ και 3.000 χρόνια ) . Ο αριθμός λοιπόν δεν είναι τυχαίος ,είναι ιερός για τους Εβραίους και τον επαναφέρουν σήμερα πλαγίως , για να υποτάξουν οικονομικά τα άλλα έθνη …

Πόλεμος με Τουρκίας & Τα Εξαμίλια της Προφητείας Αγίου Κοσμά του Αιτωλού
Ήλθαν κάποιοι εδώ και άρχισαν να μου λένε ότι θα γίνει πόλεμος κι΄ ότι οι Τούρκοι θα φθάσουν μέχρι τα Εξαμίλια στην Κόρινθο ! Με ανάγκασαν να τους εξηγήσω ότι τα Εξαμίλια που γράφει ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός στις προφητείες του, είναι τα 6 ναυτικά μίλια της υφαλοκρηπίδος και ότι γι΄αυτά θα «πιαστούμε»!Όμως δεν θα μπουν στην Ελλάδα, μέχρι εκεί θα προχωρήσουνε στα έξη μίλια και τότε θα τους βρει η μεγάλη συμφορά από τον Βορρά, που λένε τα γραφόμενα και τίποτα δεν θα μείνει όρθιο …


THE NEW MONEY SYSTEM - ΤΟ ΝΕΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΧΡΗΜΑΤΟΣ


Βάλθηκαν, με πολύ πονηρό τρόπο να «περάσουν» , το Νέο Οικονομικό Σύστημα, στους Χριστιανούς και να τους παγιδεύσουν. Στην Αμερική το 1982 , χαράχθηκαν με ακτίνες Λέϊζερ , 3.000 άνθρωποι στο μέτωπο ή στο χέρι .Ο γέροντας δείχνοντας το βιβλίο της Αμερικανίδος Mary Relf “ The New Money System 666 ” έλεγε στενοχωρημένος :- Ενώ τόσο ολοκάθαρα ενεργείται το μυστήριο αυτό , για το οποίο μας έχει ενημερώσει ( εδώ και 2.000 χρόνια ) ο Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος στο βιβλίο της Αποκαλύψεως, στενοχωριέμαι γιατί πολλοί ακόμη ιερείς και επίσκοποι, δεν βλέπουν το θέμα πνευματικά, αλλά καθαρά κοσμικά. Λένε στον κόσμο πώς δεν συμβαίνει τίποτα κι΄ούτε πειράζει να πάρουμε ταυτότητες και κάρτες…

ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ

Σχετικά με την Τηλεόραση έλεγε : Η τηλεόραση κάνει μεγάλο κακό, να μη την παρακολουθείτε . Τις ειδήσεις να τις μαθαίνετε από το ράδιο ΤΑΥΤΟΤΗΤΕΣΕίπε ο γέροντας : τώρα ο διάβολος αγρίεψε . Έγινε εξουσία , κι΄έχει κυκλοφορήσει (με τους ανθρώπους του), ειδικές κάρτες με τον αριθμό 666 ( κάρτες Τραπεζών, κλπ).«Ο Αντίχριστος άρχισε την δουλειά του. Να τώρα μας ήρθε και το 666 . Θα το κάνουν από εδώ ,θα το κάνουν από εκεί , και θα καταλήγουν όλοι ότι πρέπει να σφραγισθούμε, γιατί δεν γίνεται αλλιώς . Όλα αυτά σιγά – σιγά . Η Εκκλησία π ρ έ π ε ι να μας πεί τι θα κάνουμε »


Απαντήσεις Γέροντα Παϊσίου σε απορίες για Ταυτότητες:

Πως το πεντοχίλιαρο έχει το 666 και το χρησιμοποιούμε; το ίδιο θα είναι και η ταυτότητα; - Το πεντοχίλιαρο είναι νόμισμα- και η λύρα της Αγγλίας έχει επάνω την Βικτώρια, αυτό δεν με πειράζει. "Τα Καίσαρος Καίσαρι". Εδώ όμως είναι η ταυτότητα μου, είναι κάτι προσωπικό, δεν είναι νόμισμα. Ταυτότητα σημαίνει ότι και η λέξη, ταυτίζεται δηλαδή κανείς μ αυτά που δηλώνει. Βάζουν το διάβολο και υπογράφω ότι τον αποδέχομαι. Πως να το κάνω αυτό; Γέροντα τι σχέση έχει αυτή η ταυτότητα με το σφράγισμα; - Η ταυτότητα δεν είναι σφράγισμα, είναι η εισαγωγή του σφραγίσματος. Ο κόσμος Γέροντα, ρωτάει τι να κάνει σχετικά με τις νέες ταυτότητες. - Εσείς καλύτερα, όταν σας ρωτούν, να τους λέτε να συμβουλεύονται τους πνευματικούς τους και να κάνουν υπομονή να δουν πως θα ενεργήσει η Εκκλησία, γιατί πολλοί κάνουν ερωτήσεις, αλλά λίγοι καταλαβαίνουν τις απαντήσεις. Αφού ξεκάθαρα το γράφω στο φυλλάδιο "Σημεία των καιρών", ας ενεργήσει ο καθένας ανάλογα με την συνείδηση του. Βέβαια μερικοί είπαν: "Ε, αυτά είναι μια γνώμη ενός καλογήρου, δεν είναι η θέση της Εκκλησίας". Εγώ όμως δεν είπα δική μου γνώμη, αλλά διατύπωσα απλά τα λόγια του Χριστού, του Ευαγγελίου, γιατί την δική μας γνώμη πρέπει να την υποτάσσουμε στο θέλημα του Θεού, που εκφράζεται μέσα στο Ευαγγέλιο. Άλλοι, αντίθετα από όσα λέω, λένε ότι τα είπε ο π. Παΐσιος. Μερικοί πάλι που τα ακούν, αφού είναι τόσο σοβαρά θέματα, δεν ρωτούν αν είναι έτσι, αν πράγματι τα είπα, αλλά τα πιστεύουν. Εγώ δεν φοβάμαι, τα λέω έξω απ τα δόντια. Έρχονται στο Καλύβι, πετάν εξάρια στο κουτί. Καλά αυτά, τέλος πάντων! Μια μέρα πέταξαν μια πινακίδα έξω από την πόρτα….. Νόμιζα ότι ήρθε κάποιος, δεν με βρήκε και έγραψε "απουσιάζει", για να το δει και κανείς άλλος. Κοιτάω μετά, τι να δω! Είχε μια βρισιά! Τέτοια βρισιά δεν είχα ακούσει ούτε κοσμικός. Θα φάει ένα σκούπισμα όλη αυτή η κατάσταση, αλλά θα περάσουμε μια μπόρα. Ο κόσμος έχει ξεσηκωθεί, και εμείς πρέπει να ξεσηκωθούμε με πολλή προσευχή. Άλλοι ενδιαφέρονται για το θέμα των ταυτοτήτων, άλλοι το εκμεταλλεύονται και δημιουργούν προβλήματα. Η Εκκλησία πρέπει να πάρει μια θέση σωστή. Να μιλήσει, να εξηγήσει στους πιστούς, για να καταλάβουν ότι, αν πάρουν την ταυτότητα, αυτό θα είναι πτώση. Συγχρόνως να ζητήσει από το κράτος τουλάχιστον να μην είναι υποχρεωτική η νέα ταυτότητα. Αν η Εκκλησία λάβει μια θέση σοβαρή και σεβασθούν την ελευθερία των πιστών, και όποιος θέλει θα βγάλει νέα ταυτότητα, όποιος θέλει θα έχει την παλιά, τότε θα την πληρώσουν μόνο μερικά γερά καρύδια, γιατί οι άλλοι θα τους πηγαίνουν κόντρα. Ο πολύς κόσμος θα κάνη την δουλειά του. Όσοι θα θέλουν να εξυπηρετηθούν θα έχουν την νέα και οι άλλοι οι καημένοι, οι ευλαβείς θα έχουν την παλιά ταυτότητα και θα τους ταλαιπωρούν. Τώρα αφού ο υπουργός τους υποσχέθηκε να μη βάλει το 666 στις ταυτότητες ούτε ορατώς, ούτε αοράτως, και αυτό κάτι είναι. Θα κάνουμε υπομονή, θα δείξουν τα πράγματα. Και μόνον που λένε ότι δεν βάζουν το 666, είναι κάτι. Αρνούνται και οι ίδιοι. Ας δούμε τελικά τι θα βάλουν. Μέχρι που να κυκλοφορήσουν οι νέες ταυτότητες, μπορεί να ‘ρθη και η οργή του Θεού. Ύστερα, δεν είναι ότι σε είκοσι τέσσερις ώρες θα πρέπει να βγάλουν όλοι ταυτότητες. Αν βγουν οι πρώτες θα εξετασθούν και, αν βγει ψεύτης ο υπουργός, θα είναι δίκαιος ο αγώνας. Αν τώρα συνεχίσουμε τις διαμαρτυρίες, εκείνοι θα πουν: "Να αυτοί δημιουργούν ταραχές. Ενώ δεν τίθεται θέμα φωνάζουν και διαμαρτύρονται". Το σκυλί, αν είναι καλός φύλακας, γαυγίζει, όταν έρχεται ο κλέφτης. Όταν φύγει ο κλέφτης σταματάει. Αν συνεχίσει να γαυγίζει, τότε δεν είναι καλός φύλακας. Γέροντα, είπαν ακόμη, επειδή έχουμε ανεξιθρησκία, να μην αναγράφεται το θρήσκευμα στις νέες ταυτότητες. Ναι, αυτούς δεν τους ενδιαφέρει, εμένα όμως με ενδιαφέρει, γιατί είναι η ταυτότητά μου. Γράφει από που είμαι και τι είμαι. Αν δεν μπει το θρήσκευμα, θα δημιουργηθούν προβλήματα. Θα πάει λ.χ. ένας στο γραφείο γάμων. Αν λέει η ταυτότητα "Ορθόδοξος" - άσχετα πόσων καρατίων είναι- εντάξει. Αν όμως δεν γράφει το θρήσκευμα, πως θα του δώσουν άδεια γάμου; Για την Εκκλησία αυτό είναι μπέρδεμα. Αν πάλι μπει το θρήσκευμα προαιρετικά, θα είναι και σαν ομολογία. Η Ευρώπη είναι Ευρώπη. Εδώ είναι διαφορετικά. Ύπουλος τρόπος εισαγωγής του σφραγίσματος Σιγά- σιγά, μετά την κάρτα και την ταυτότητα, δηλαδή το "φακέλωμα", θα προχωρήσουν πονηρά στο σφράγισμα. Με διάφορα πονηρά μέσα θα κάνουν εκβιασμούς, για να δέχονται οι άνθρωποι το σφράγισμα στο μέτωπο ή στο χέρι. Θα στριμώξουν τα πράγματα και θα πουν: "Μόνο με τις κάρτες θα κινείσθε, τα χρήσιμα θα καταργηθούν". Θα δίνη κανείς την κάρτα στο κατάστημα και θα ψωνίζει, και ο καταστηματάρχης θα παίρνει τα χρήματα από την Τράπεζα. Όποιος δεν θα έχει κάρτα, δεν θα μπορεί ούτε να πουλάει ούτε να αγοράζει. Από το άλλο μέρος θα αρχίζουν να διαφημίζουν "το τέλειο σύστημα", το σφράγισμα με ακτίνες λέιζερ με το 666 στο χέρι ή στο μέτωπο, που δεν θα διακρίνεται εξωτερικά. Συγχρόνως στην τηλεόραση θα δείχνουν ότι ο τάδε πήρε την κάρτα του τάδε και του πήρε τα χρήματα από την Τράπεζα και θα λένε συνέχεια: "Πιο σίγουρο είναι το σφράγισμα είναι το τελειότερο σύστημα. Ούτε το κεφάλι μπορεί να πάρει ο άλλος ούτε το χέρι, ούτε το σφράγισμα βλέπει". Γι’ αυτό τώρα αφήνουν τους ληστές, τους κακοποιούς να οργώνουν. Δεκαπέντε Κελιά λήστεψαν εκεί γύρω στις Καρυές. Έναν τον σκότωσαν, για να τον ληστέψουν. Έτσι θα βρει τότε ευκαιρία ο καθένας να καταπατήσει και να πάρει ότι θέλει. Ας πούμε, αν θέλει να καταπατήσει ένα χωράφι, θα πει ότι ήταν δήθεν του παππού του ή ότι το είχε νοικιάσει κάποτε για βοσκοτόπι, οπότε άντε να βρεις άκρη. Θα πουν μετά οι αρμόδιοι: "Δυστυχώς δεν μπορούμε να τους ελέγξουμε ο έλεγχος μόνο με το κομπιούτερ μπορεί να γίνει", και θα προχωρήσουν στο σφράγισμα. Θα χτυπάει μετά το κομπιούτερ, θα βλέπει αν είσαι σφραγισμένος, για να σε εξυπηρετήσει ή όχι. Τα τριάμισι χρόνια θα είναι δύσκολα και θα την πληρώσουν μερικοί που δε θα συμφωνήσουν με αυτό το σύστημα. Γι αυτούς όλο και κάποια αιτία θα βρίσκουν και θα τους κλείνουν στη φυλακή. Μετά έναν χρόνο θα τους πηγαίνουν σε άλλη πόλη για ανακρίσεις, για να περάσουν από άλλο δικαστήριο, από την μία πόλη στην άλλη. Ύστερα θα πουν: "Μας συγχωρείς, είσαι αθώος. Αν ήσουν σφραγισμένος, θα το ελέγχαμε σε ένα λεπτό. Τώρα δεν μπορούμε να κάνουμε τον έλεγχο".
- Γέροντα, θα μπορούν να επιβάλλουν με την βία το σφράγισμα;Μέχρι εκεί η … ευγένεια τους δεν θα φτάσει! Θα είναι ευγενείς, γιατί θα είναι Ευρωπαίοι. Θα δείξουν ανωτερότητα. Δεν θα βασανίζουν τους ανθρώπους, αλλά δεν θα μπορεί να ζήση ο άνθρωπος αν δεν έχει το σφράγισμα. Θα λένε: "Χωρίς το σφράγισμα ταλαιπωρείσθε! Αν το δεχόσασταν, δεν θα δυσκολευόσασταν". Ούτε χρυσά νομίσματα ούτε δολάρια, αν έχει, θα μπορεί να τα χρησιμοποιεί. Γι αυτό, αν φροντίσει κανείς να ζει από τώρα απλά, λιτά, θα μπορεί να καλλιεργήσει λίγο σιτάρι, πατάτες. Να βάλει λίγα ελαιόδεντρα, και τότε με κανένα ζώο, καμία κατσίκα, λίγες κότες θα μπορεί να αντιμετωπίσει τις ανάγκες της οικογένειας του. Γιατί και προμήθειες να κάνεις, δεν ωφελεί πολύ, αφού και τρόφιμα δεν κρατούν χαλούν γρήγορα. Φυσικά, το στρίμωγμα θα διαρκέσει λίγο, τρία- τριάμισι χρόνια. Θα συντομευτούν οι ημέρες για τους εκλεκτούς. Δεν καταλάβουν πότε θα περάσουν. Ο Θεός δεν θα αφήσει αβοήθητο τον άνθρωπο.Γέροντα, σ’ αυτά τα δύσκολα χρόνια θα επέμβει ο Χριστός; Ναι. Εδώ βλέπεις, σε έναν αδικημένο που έχει καλή διάθεση, επειδή δικαιούται την θεία βοήθεια, παρουσιάζονται πολλές φορές οι Άγιοι, η Παναγία, ο Χριστός, για να τον σώσουν πόσο μάλλον τώρα που θα βρίσκεται σε τόσο δύσκολη κατάσταση ο καημένος ο κόσμος. Τώρα μια μπόρα θα είναι, μια μικρή κατοχή του αντίχριστου σατανά. Θα φάει μετά μια σφαλιάρα από τον Χριστό, θα συγκλονισθούν όλα τα έθνη και θα έρθει η γαλήνη στον κόσμο για πολλά χρόνια. Αυτήν την φορά θα δώσει ο Χριστός μια ευκαιρία, για να σωθεί το πλάσμα Του, θα αφήσει το πλάσμα του ο Χριστός; Θα παρουσιασθεί στο αδιέξοδο των ανθρώπων, για να τους σώσει από τα χέρια του Αντίχριστου. Θα επιστρέψουν στο Χριστό και θα έρθει μια πνευματική γαλήνη σε όλην την οικουμένη για πολλά χρόνια. Μερικοί συνδυάζουν με αυτήν την επέμβαση του Χριστού την Δευτέρα Παρουσία. Εγώ δεν μπορώ να το πω. Ο λογισμός μου λέει ότι δεν θα είναι η Δευτέρα Παρουσία του Χριστού, όταν έρθει ως Κριτής, αλλά μια επέμβαση του Χριστού, γιατί είναι τόσα γεγονότα που δεν έχουν γίνει ακόμη. Θα επέμβει ο Χριστός, θα δώσει μια σφαλιάρα σε όλο αυτό το σύστημα, θα πατάξει όλο το κακό και θα το βγάλει σε καλό τελικά. Θα γεμίσουν οι δρόμοι προσκυνητάρια. Έξω τα λεωφορεία θα έχουν εικόνες. Θα πιστέψουν όλοι οι άνθρωποι. Θα σε τραβάν, για να τους πεις για το Χριστό! Έτσι θα κηρυχθεί το Ευαγγέλιο σε ολόκληρη την οικουμένη και τότε ο Χριστός θα έρθει ως Κριτής να κρίνοι τον κόσμο. Άλλο Κρίση, άλλο μια επέμβαση του Χριστού, για να βοηθήσει το πλάσμα Του. Σφράγισμα ίσον άρνηση Ενώ ξεκάθαρα ο Ευαγγελιστής Ιωάννης αναφέρει στην Αποκάλυψη για το χάραγμα, μερικοί δεν καταλαβαίνουν. Τι να τους πεις; Ακούει δυστυχώς κανείς ένα σωρό ανοησίες του μυαλού από ορισμένους σημερινούς "Γνωστικούς". Ένας λέει: "Εγώ θα δεχθώ τη ταυτότητα με το 666 και θα βάλω και έναν σταυρό". Άλλος: "Εγώ θα δεχθώ το σφράγισμα στο μέτωπο και θα κάνω και έναν σταυρό στο μέτωπο.." και ένα σωρό παρόμοιες ανοησίες. Νομίζουν ότι θα αγιαστούν με αυτόν τον τρόπο, ενώ αυτά είναι πλάνες. Ένας δεσπότης μου είπε: "Εγώ εκεί που θα υπογράψω θα βάλω δίπλα έναν σταυρό. Δεν τον αρνούμαι τον Χριστό, απλώς εξυπηρετούμαι". "Εντάξει, του λέω, εσύ είσαι Δεσπότης και βάζεις στο όνομα σου λόγω ιδιότητος έναν σταυρό. Ο κόσμος τι θα κάνη;" το βρώμικο δεν αγιάζεται. Το καθαρό νερό δέχεται την Χάρη και γίνεται αγιασμός. Η πέτρα με θαύμα γίνεται ψωμί. Η ακαθαρσία δεν δέχεται αγιασμό. Επομένως, ο διάβολος, ο Αντίχριστος, όταν είναι στην ταυτότητα μας ή στο χέρι ή στο μέτωπό μας, με το σύμβολο του, δεν αγιάζεται, αν βάλουμε και έναν σταυρό. Έχουμε την δύναμη του τιμίου Σταυρού, του Αγίου Συμβόλου, την θεία Χάρη του Χριστού, μόνο όταν διατηρούμε την Χάρη του Αγίου Βαπτίσματος, με το οποίο απαρνούμαστε το σατανά, συντασσόμαστε με το Χριστό και δεχόμαστε το άγιο Σφράγισμα, "Σφραγίς δωρεάς Πνεύματος Αγίου". Βλέπεις, προχωράνε με μια λογική… Θα βάλουν δίπλα ένα σταυρό, και εντάξει! Και ενώ βλέπουμε ότι ο Απόστολος Πέτρος εξωτερικά αρνήθηκε τον Χριστό, αλλά και αυτό ήταν άρνηση, αυτοί αρνούνται το Άγιο Σφράγισμα του Χριστού που τους δόθηκε στο Άγιο Βάπτισμα, με το να δέχονται την σφραγίδα του Αντιχρίστου, και να λένε ότι έχουν μέσα τους το Χριστό!!!- Γέροντα αν κάποιος δεχθεί το σφράγισμα από άγνοια; Από αδιαφορία θα είναι. Τι άγνοια, όταν είναι ξεκάθαρα τα πράγματα; Και να μην ξέρει κανείς, πρέπει να ενδιαφερθεί, να μάθη. Αν πούμε ότι δεν ξέραμε, γι αυτό δεχθήκαμε το σφράγισμα, θα μας πει ο Χριστός: "Υποκριταί, το μεν πρόσωπον του ουρανού γινώσκετε διακρίνειν, τα δε σημεία των καιρών ου δύνασθε γνώναι;". Έστω και αγνοία του να σφραγισθεί κάποιος, χάνει την θεία Χάρη και δέχεται την δαιμονική ενέργεια. Βλέπεις, το παιδάκι στο Άγιο Βάπτισμα, όταν ο ιερεύς το βουτάει στο νερό, λαμβάνει το Άγιο Πνεύμα, χωρίς εκείνο να το ξέρει και μετά κατοικεί μέσα του η θεία Χάρις.Ερμηνείες των προφητειών- Γέροντα, μερικοί λένε: "Ότι είναι γραμμένο από τον Θεό, αυτό θα γίνει. Τι να μας απασχολεί;" Ναι, το λένε, αλλά δεν είναι έτσι, βρε παιδάκι μου! Και εγώ ακούω μερικούς να λένε: " Οι Εβραίοι δεν είναι τόσο κουτοί να προδοθούν με το 666, αφού το λέει ο Ευαγγελιστής Ιωάννης στην Αποκάλυψη. Αν ήταν θα το έκαναν με πιο έξυπνο τρόπο, πιο κρυφά". Ε, καλά οι Γραμματείς και οι Φαρισαίοι δεν ήξεραν την Παλιά Διαθήκη; Ο ‘Αννας και ο Καϊάφας δεν ήξεραν καλύτερα από όλους ότι έγραφε πως για "τριάκοντα αργύρια" θα προδώσουν τον Χριστό; Γιατί δεν ζητούσαν τριάντα ένα ή είκοσι εννέα αργύρια και ζήτησαν "τριάκοντα"; Αλλά ήταν τυφλωμένοι. ‘Ηξερε ο Θεός ότι μόνον έτσι θα γίνουν. Ο Θεός προγνωρίζει, δεν προορίζει- μόνον οι Τούρκοι πιστεύουν στο γραμμένο, στο κισμέτ. Ο Θεός γνωρίζει ότι αυτό θα γίνει έτσι, και ο άνθρωπος το κάνει από χαζομάρα. Δεν είναι ότι ο Θεός έβγαλε μία διαταγή, αλλά βλέπει την κακία των ανθρώπων που θα φθάσει και ότι η γνώμη τους δεν θα αλλάξει. ‘Οχι ότι τα κανόνισε έτσι ο Θεός. ‘Αλλοι ασχολούνται με προφητείες και κάνουν δικές τους ερμηνείες! Δεν λένε τουλάχιστον "έτσι μου λέει ο λογισμός", αλλά "έτσι είναι", και λένε ένα σωρό δικές τους θεωρίες. Μερικοί πάλι τα ερμηνεύουν όπως θέλουν, για να δικαιολογήσουνε τα πάθη τους. ‘Οπως αυτό που αναφέρει ο ‘Αγιος Κύριλλος, "καλύτερα να μη συμβούν τα σημεία του Αντιχρίστου στην εποχή μας", ο άλλος που θέλει να δικαιολογήσει τον εαυτό του, την Δειλία του, λέει: "Ε, βλέπεις; Ο ‘Αγιος Κύριλλος φοβήθηκε μήπως αρνηθεί, εγώ είμαι ανώτερος από τον ‘Αγιο Κύριλλο; Επομένως, και αν αρνηθώ τον Χριστό, δεν είναι τίποτε…"! Ενώ ο ‘Αγιος λέει να μη συμβούν, για να μη δουν τα μάτια του τον Αντίχριστο, όχι ότι φοβόταν. Βλέπεις ο διάβολος τι κάνει; Δυστυχώς, και πάλι ορισμένοι "Γνωστικοί" φασκιώνουν τα πνευματικά τους τέκνα σαν τα μωρά, δήθεν για να μη στενοχωριούνται. "Δεν πειράζει αυτό, δεν είναι τίποτε. Αρκεί εσωτερικά να πιστεύετε"! Ε, λένε: "Μη μιλάτε γι' αυτό το θέμα - για τις ταυτότητες, το σφράγισμα-, για να μη στενοχωριούνται οι άνθρωποι". Ενώ, αν τους πουν " να προσπαθήσουμε να ζούμε πιο πνευματικά, να είμαστε κοντά στον Χριστό, και μη φοβάστε τίποτε, στο κάτω κάτω θα πάμε και μάρτυρες", θα τους προετοιμάσουν κάπως. Αν κανείς γνωρίσει την αλήθεια, προβληματίζεται και ταρακουνιέται. Πονάει για την σημερινή κατάσταση, προσεύχεται και προσέχει να μην πέσει σε παγίδα. Τώρα όμως τί γίνεται; Εκτός που δίνουν μερικοί δικές τους ερμηνείες, φοβούνται και αυτοί σαν κοσμικοί, ενώ έπρεπε να ανησυχούν πνευματικά και να βοηθούν τους Χριστιανούς, βάζοντάς τους την καλή ανησυχία, και να τους τονώνουν στην πίστη, για να νιώθουν θεϊκή παρηγοριά. Απορώ , δεν τους προβληματίζουν όλα αυτά τα γεγονότα που συμβαίνουν; Γιατί δεν βάζουν έστω ένα ερωτηματικό για τις ερμηνείες του μυαλού τους; Και αν επιβοηθούν τον Αντίχριστο για το σφράγισμα, πως παρασύρουν και άλλες ψυχές στην απώλεια; Η Γραφή, όταν λέει "… αποπλανάν, ει δυνατόν, και τους εκλεκτούς", εννοεί ότι θα πλανηθούν αυτοί που τα ερμηνεύουν με το μυαλό.
Πίσω λοιπόν από το τέλειο σύστημα "κάρτας εξυπηρετήσεως", ασφαλείας κομπιούτερ, κρύβεται η παγκόσμια δικτατορία, η σκλαβιά του Αντιχρίστου. "… ‘Ινα δώσωσιν αυτοίς χάραγμα επί της χειρός αυτών της δεξιάς ή επί των μετώπων αυτών και ίνα μή τις δύνηται αγοράσαι ή πωλήσαι, ει μή ο έχων το χάραγμα, το όνομα του θηρίου ή τον αριθμόν του ονόματος αυτού. Ώδε η σοφία εστίν, ο έχων νούν ψηφισάτω τον αριθμόν του θηρίου, αριθμός γαρ ανθρώπου εστί και ο αριθμός αυτού χξς".
(Από το βιβλίο “Πνευματική Αφύπνιση”, Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου
Εκδοση Ιερού Ησυχαστηρίου Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος- Σουρωτή Θεσσαλονίκης)

ΧΑΡΙΤΩΜΕΝΕΣ ΔΙΔΑΧΕΣ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ

Η φαγωμάρα των Ελλήνων


Οι Τούρκοι μόνοι τους δεν μπορούσαν να φάνε τους Έλληνες, αν οι Έλληνες δεν ήταν φαγωμένοι μεταξύ τους.

Άμυνα κατά του Διαβόλου
Να κλείνετε τις πόρτες και τα παράθυρα να μην μπαίνει απ' εκεί ο Διάβολος. Εκεί είναι τα αδύνατα σημεία. Εάν αφήσεις μια σχισμή, μπορεί να μπει και να σου κάνει ζημιά. Εγώ αγωνίζομαι όλο το εικοσιτετράωρο, για να κλείσω όλες τις πόρτες του Σατανά («πόρτες και παράθυρα» είναι οι αισθήσεις).



Η ευχή αγιάζει


Όταν η νοικοκυρά λέει την ευχή, κάνοντας τις δουλειές του σπιτιού, όλα αγιάζονται. Και το φαγητό της και αυτοί που τρώνε το φαγητό της.

Πρόσκληση από τον πάπα


Αμερικανίδα καθηγήτρια διαβίβασε σε Ορθόδοξο κληρικό την επιθυμία του πάπα να προσκαλέσει τον Γέροντα Παΐσιο και Γέροντα Πορφύριο να πάνε στο Βατικανό. Η απάντηση και των δύο ήταν η εξής:Όχι δεν μπορούμε να πάμε.Διότι η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία και ό Πάπας δεν είναι έτοιμοι. Έχουν πολύ εγωισμό. Όχι μόνο θέλουν να μας υποτάξουν, αλλά και δεν πιστεύουν ότι έχουμε την αλήθεια εμείς. Δεν χρειάζεται να πάμε. Καλύτερα θα βοηθήσουμε την υπόθεση με την προσευχή μας.


Δεν αγιάζονται όλα


Μόνον αυτά που δέχονται αγιασμό, αυτά μόνο αγιάζονται. Όπως το νερό, δέχεται αγιασμό και γίνεται Αγιασμός τα ούρα δεν δέχονται αγιασμό. Η πέτρα με θαύμα γίνεται ψωμί. Η ακαθαρσία δεν δέχεται αγιασμό.



Η μάχαιρα τον Προφήτη


ΗλίαΓέροντα, το απολυτίκιο του Προφ. Ηλία λέει ότι είναι ο «δεύτερος Πρόδρομος της παρουσίας Χριστού». Θα έρθει ο Προφήτης Ηλίας στη γη;Ο Προφήτης Ηλίας τροχάει τώρα τη μάχαιρα. Πρώτα θα αρχίσει από τους Πατριάρχες, Δεσποτάδες, παπάδες, μοναχούς.


Οι μιναρέδες της Πόλης


Γέροντα, είπατε ότι θα πάρουμε την Πόλη. Τι θα γίνουν οι μιναρέδες της; Θα τους γκρεμίσουμε; Θα γίνουν καμπαναριά;- Γέροντας (χαμογελώντας):Όχι! θα γίνουν στύλοι για τους Στυλίτες και θα κρέμονται τα κομποσχοίνια μέχρι κάτω!



Κώλυμα ιεροσύνης


Γέροντα, αφού η εξομολόγηση τα σβήνει όλα, τότε γιατί αυτός που κάνει μεγάλη σαρκική αμαρτία δε μπορεί να γίνει ιερέας;- (Εκείνη τη στιγμή ο γέροντας έτυχε να κρατάει δύο ανοξείδωτα κύπελλα που κερνούσε νερό στους προσκυνητές). Δε μου λες, αν το κύπελλο σπάσει και το ηλεκτροκολλήσω τότε δε θα γίνει γερό;- Ναι, και μάλιστα πιο γερό από ότι ήταν πριν.Τότε, να που το ένα με την κόλληση έγινε πολύ γερό, ενώ το άλλο, που δεν έχει κόλληση, δεν είναι μεν τόσο γερό, αλλά είναι απείραχτο. Όταν έλθει ό Βασιλιάς, με ποιο ποτήρι θα του δώσουμε να πιει νερό;- Με το δεύτερο, το απείραχτο, που δεν έχει κολληθεί.- Ε, για αυτό κάνουμε ιερείς εκείνους, που δεν έκαναν αμαρτία ασχέτως εάν δεν είναι τόσο θερμοί, όσο εκείνοι που έκαναν αμαρτία.



Η μαύρη γραμμή της πιστωτικής κάρτας
Γέροντα, είναι κακό να έχει κανείς πιστωτικές κάρτες; (Ό Γέροντας, αφού εξέτασε την κάρτα, απάντησε): Όχι ευλογημένε, δεν είναι σφράγισμα αυτό. Άλλα βλέπεις αυτή τη μαύρη γραμμή κάτω από το όνομα; Σου αρέσει να φοράς πένθος χωρίς να έχεις κηδεία;



Τα ονόματα αυτών που δεν γιορτάζουν

Γέροντα, πότε γιορτάζουμε; Όταν γεννηθήκαμε ή όταν βαφτισθήκαμε;Γιορτάζουμε, όταν γιορτάζει ό άγιος μας, το όνομα του οποίου πήραμε στο βάπτισμα.Τότε, τι γίνεται με όσους έχουν ονόματα, που δεν είναι ονόματα αγίων;Όσων ανθρώπων τα ονόματα δεν εορτάζουν, αυτοί είναι υποχρεωμένοι να αγιάσουν!


Το τηλέφωνο του Γέροντα
Ό Γέροντας έδωσε δώρο ένα κομποσχοίνι σε κάποιον προσκυνητή λέγοντας:Είναι το τηλέφωνο σου. Όταν είναι ανάγκη θα παίρνεις τηλέφωνο με αυτό!


Να μη βιαζόμαστε στα πνευματικά

Γέροντα, τι θα γίνει με εμένα, δε βλέπω προκοπή.Εσύ σήμερα φύτεψες την κληματαριά και θέλεις αμέσως να πιεις κρασί. Πρέπει να περιμένεις, να βγει το σταφύλι, να ωριμάσει, να το ραντίσεις, να το κόψεις, να το πατήσεις, να το βάλεις στο βαρέλι, να γίνει καλό κρασί και μετά να πιεις. Μη βιάζεσαι λοιπόν. Ακόμα είσαι αρχάριος. Βρε παιδί μου, ζαλίζεσαι έτσι και, ενώ το στομάχι σου δεν μπορεί να χωνέψει το γάλα, πάς να φας μπριζόλα!


Τα παιδιά που δε θηλάζουν


Τα παιδιά που δε θηλάζουν και δε μεγαλώνουν στην αγκαλιά της μάνας τους, γίνονται βλαμμένα, δε στέκουν σταθερά στη ζωή τους και όταν μεγαλώσουν μετά το μπουκάλι του γάλακτος, πιάνουν το μπουκάλι της μπύρας.


Οι πονηριές της Τουρκίας

Η Τουρκία είναι σαν την αλεπού. Όλο πονηριές κάνει. Όταν καταλάβει ότι έχουν στήσει δόκανα για να την πιάσουν, αρχίζει να πηδάει και με τα τέσσερα πόδια κι έτσι πιάνεται και με τα τέσσερα. Αυτό θα πάθει και η Τουρκία.

Το «φουστάνι» της Παναγίας

Παππούλη, πως να σωθώ; Να πιαστείς από το φουστάνι της Παναγίας. Δηλαδή, με απόλυτη εμπιστοσύνη, όπως αυτή που έχει ένα παιδάκι στη μάνα του.


Η εγκράτεια των νέων

Τη γενετήσια ορμή πρέπει να τη βάζουμε στο ψυγείο μέχρι το γάμο και να κάνουμε τίμιο αγώνα ενώπιον του Θεού, για την αγάπη του Θεού. Και μόνο έτσι θα βρούμε λύση στο πρόβλημα αυτό.


Η πραγματική αγάπη είναι άσχημη

Αν έχεις κοπέλα και λες ότι την αγαπάς, για να δεις αν πραγματικά την αγαπάς, φαντάσου το πρόσωπο της καμένο και παραμορφωμένο σε μια άμορφη και άσχημη μάζα. Αν βλέποντας το άσχημο πρόσωπο συνεχίζεις να την αγαπάς το ίδιο, όπως πριν, τότε να είσαι σίγουρος ότι την αγαπάς αληθινά.


Να μην τρέχουμε στο Θεό οριζόντια αλλά κάθετα

(Παρατήρηση του Γέροντα σε γνωστό του που ασχολιόταν πολύ με το τρέξιμο).
Να μην τρέχουμε οριζόντια, αλλά κάθετα προς το Θεό!


Η «πολυγλωσσία» του Γέροντα

Μια παρέα αλλοδαπών, ένας Άγγλος, ένας Ιταλός και ένας Γάλλος, επισκέφθηκε το Γέροντα. Κάποιος Έλληνας γλωσσομαθής προσφέρθηκε να κάνει το διερμηνέα. Ό Γέροντας του είπε ότι δε χρειάζεται.- Τους πήρε σε μια γωνιά έξω από την αυλή του και άρχισε να συνομιλεί μαζί τους. Μίλησε αρκετή ώρα. Επιστρέφοντας είπε στο «διερμηνέα».Τα είπαμε, τα είπαμε μ' αυτούς! Εγώ τους μιλούσα στα Ελληνικά. Αυτοί καταλάβαιναν στη γλώσσα τους και έτσι συνεννοηθήκαμε!


Τι τον θέλεις τον Παΐσιο;
Ένας νεαρός ρώτησε το Γέροντα ποιος ήταν ό Γέρων Παΐσιος και πήρε την εξής απάντηση:Τι τον θέλεις τον Παΐσιο; Σαν πολλή αξία του δώσατε. Τον Παΐσιο ό ένας, τον Παΐσιο ό άλλος... Παρατάτε τον, μην του δίνετε καμία σημασία...



Να προσέχουμε τους φίλους μας

Μια μέρα δύο φίλοι πήγαιναν βόλτα. Ό ένας είχε κουστούμι και ήταν καθαρός. Ό άλλος φορούσε παλιόρουχα και ήταν λερωμένος.Σε κάποιο σημείο συνάντησαν λάσπη. Τότε ό λερωμένος πήρε λάσπη και λέρωσε τον άλλο που ήταν καθαρός.Ό κακός άνθρωπος θέλει και οι ενάρετοι να γίνουν σαν κι αυτόν, δηλαδή κακοί. Γι' αυτό να προσέχετε στη ζωή σας και να διαλέγετε ως φίλους σας τους ενάρετους.


Οι Ευαγγελικοί δεν έχουν πνεύμα αλλά οινόπνευμα

Κάποια παρέα πιστών σύχναζε σε καφενείο, όπου επίσης σύχναζε και κάποιος ευαγγελικός που τους ενοχλούσε με τις θεωρίες του. Είπαν στο Γέροντα:Γέροντα, στο καφενείο που πάμε έχουμε πρόβλημα.Τι; Έρχεται ένας ευαγγελικός και μας λέει διάφορα. Πίνει αυτός;Πίνει Γέροντα. Μπύρες και άλλα ποτά.Να του μεταφέρετε ότι ένας Γέροντας είπε πως εσείς οι Ευαγγελικοί δεν έχετε μέσα σας πνεύμα, αλλά οινόπνευμα...



Ό νέος που ήθελε να βρει γυναίκα

Γέροντα, θέλω να με βοηθήσετε. Θέλω να βρω γυναίκα να παντρευτώ.Τι θέλεις να κάνω δηλαδή; Εσείς από μοναχό θα με καταντήσετε προξενητή...
Η αγάπη δεν πουλιέται στα σούπερ μάρκετη γυναίκα έχει λιγότερη λογική και περισσότερη καρδιά. Ό άντρας έχει περισσότερη λογική και λιγότερη καρδιά. Το ευαγγέλιο μόνο τη γυναίκα λέει «πόρνη» και όχι τον άντρα, διότι η γυναίκα στον έρωτα δίνει και την καρδιά της, ενώ ό άντρας δίνει μόνο το σώμα του, συνήθως για να ικανοποιήσει τις ορμές του. Η γυναίκα θέλει αγάπη και πρέπει να της δίνουμε αγάπη. Ό άντρας πρέπει να δίνει αγάπη στη γυναίκα του, γιατί τα σούπερ-μάρκετ δεν πουλάνε αγάπη.



Πουλιά του κλούβιου και πουλιά του κλαδιού

Υπάρχουν πουλιά του κλούβιου και πουλιά του κλαδιού. Κάποιοι μοναχοί μοιάζουν με τα πουλιά του κλούβιου και επιζητούν τα μοναστήρια (κοινόβια), ενώ άλλοι μοιάζουν με τα πουλιά του κλαδιού και επιζητούν μια ελεύθερη ζωή στην έρημο. Εκεί, βέβαια, υπόκεινται σε περισσότερους πειρασμούς.



Χωρίς το τούβλο σωριάζεται ό τρούλος

Εσύ εξομολογείσαι, εκκλησιάζεσαι;Εγώ, πάτερ, αυτά τα θεωρώ τυπικά πράγματα.Α, όχι! Αυτά είναι όπως το κεντρικό τούβλο του τρούλου, το κλειδί! Έτσι και το αφαιρέσεις, όλος ό τρούλος σωριάζεται.


Η δύναμη τον Διαβόλου

Με το μικρότερο ταγκαλάκι (=διαβολάκι) δεν μπορούν να τα βγάλουν διακόσιοι δικηγόροι.



Ενόχληση από λογισμούς.

Γέροντα, με ενοχλούν οί λογισμοί! Άσε το σκύλο να γαβγίζει!



Ό Γέροντας και το αγριογούρουνο

Μια φορά ένα αγριογούρουνο πήγε κοντά του. Ό Γέροντας το χάιδεψε κι αυτό έφυγε. Κάποιος τον ρώτησε:-Γέροντα, τι κάνεις εκεί;-Ήρθε το καημένο να με ευχαριστήσει. Δε θα ζούσε από τις σφαίρες των κυνηγών, αλλά προσευχήθηκα να αστοχήσουν και έτσι ζει.



Το «ψυγείο» του Γέροντα

Κοντά στην καλύβα του Γέροντα κάτι κοκκίνιζε κάτω από ένα θάμνο. Ένας προσκυνητής ρώτησε με περιέργεια τι είναι αυτό γέροντα; Αυτό; Είναι το «ψυγείο» μου! (Ήταν καλοκαίρι και είχε βάλει εκεί τις ντομάτες για να είναι δροσερές!).



Ο εγωισμός είναι σαν το στενό ρούχο

Η ταπείνωση είναι η βάση όλων των αρετών. Θαύμα είναι η υπέρβαση των νόμων της φύσεως. Ό εγωισμός είναι πάθος που δύσκολα αποβάλλει ό άνθρωπος. Είναι σαν ένα στενό ρούχο που φοράει ό άνθρωπος και το βγάζει με μεγάλη δυσκολία, γιατί του είναι πολύ στενό.



Ο πνευματικός τουρισμός
Γέροντα, πείτε μας για τις πνευματικές σας εμπειρίεςΓιατί, βρε παιδί μου, να σας πω; Για να αυξήσουμε τον πνευματικό τουρισμό του τόπου;



Το κόψιμο του τσιγάρου με στραγάλια



Για να κόψεις το τσιγάρο πρέπει να κάνεις πολλή προσευχή. Επίσης να γεμίσεις στραγάλια ένα άδειο πακέτο και κάθε φορά που θα αισθάνεσαι την ανάγκη να καπνίσεις, να βάζεις ένα στραγάλι στο στόμα σου.




Η κοίμηση του Γέροντα


Στις 12 Ιουλίου (νέο ημερολόγιο) του 1994, Στις 11.30 τη νύχτα, την ησυχία τάραξε μια δυνατή βροντή! Κατόπιν με συνεχείς αστραπές φωτιζόταν όλο το Άγιο Όρος. Το απόγευμα έγινε γνωστό ότι ό Γέροντας είχε περάσει στην αιωνιότητα.


Ο Γέροντας διορθώνει τα ορθογραφικά λάθη

Όταν γινόταν η εκτύπωση του βιβλίου του ιερομόναχου Χριστοδούλου Αγιορείτου με τον τίτλο «Ό Γέρων Παΐσιος» έγινε το έξης: Ενώ είχε τελειώσει η εκτύπωση και ετοιμαζόταν το εξώφυλλο, σταμάτησε το εκτυπωτικό μηχάνημα. Έγιναν προσπάθειες, σχεδόν τρεις μέρες, για να διορθωθεί το μηχάνημα, αλλά ήταν αδύνατο. Τότε ό υπεύθυνος ήλεγξε πάλι τον τίτλο του προς εκτύπωση εξωφύλλου και διαπίστωσε ότι από τη λέξη «Παΐσιος» έλειπαν τα δύο διαλυτικά, και έτσι ό τίτλος παρουσιαζόταν «Ό Γέρων Παΐσιος». Όταν διορθώθηκε το λάθος, το μηχάνημα άρχισε να λειτουργεί κανονικά.




Οι ενοχλήσεις από τους Αλβανούς

Γέροντα, οι Αλβανοί μας ενοχλούν.Όταν μια γίδα θέλει να φάει ξύλο, πάει και ξύνεται στη γκλίτσα του τσοπάνου. Έτσι κάνουν και οι Αλβανοί τώρα. Ας τους. Μην τους λογαριάζεις. Μη τους φοβάσαι.




Η πάλη του Γέροντα με το διαβολάκι

Ό Γέροντας φιλοξένησε κάποιο γνωστό του στην καλύβα. Όταν αυτός σηκώθηκε το πρωί περίμενε το Γέροντα να βγει. Όταν εμφανίσθηκε, τον είδε αναμαλλιασμένο, με το ζωστικό του σακατεμένο, τα μουστάκια του επάνω, τα γένια του ανακατωμένα. Νόμισε πως ήταν έτσι επειδή είχε ταλαιπωρηθεί από την αγρυπνία. Τότε ό Γέροντας στάθηκε στην πόρτα και άρχισε να του μιλάει για έναν αγώνα που είχε όλη τη νύχτα, για έναν πόλεμο με κάποιο ταγκαλάκι.Ήταν ένα μικρό διαβολάκι δεν ήταν τίποτα σοβαρό. Το έπιασα και του έδωσα και κατάλαβε. Μη φοβάσαι όμως. Έχουμε το Χριστό μαζί μας.




Η Αμερική μοιάζει με κουρελού

Στην Αμερική πήγαν άνθρωποι από διάφορα μέρη. Κουβάλησε ο καθένας το κουρέλι του και έτσι έγινε εκεί μια κουρελού. Η Αμερική είναι σαν τον αργαλειό που αφομοιώνει όλα τα κουρέλια.




Η ΕΟΚ είναι φτιαγμένη από χαλιά

Στην ΕΟΚ οι χώρες που μπαίνουν είναι έτοιμα χαλιά. Τα χαλιά, όσο και να τα ενώσεις, το ένα πάει από δω και το άλλο από κει. "Έτσι μη φοβάσθε για δυσμενείς συνέπειες από την ΕΟΚ. Δεν πρόκειται ποτέ οι χώρες της Ευρώπης να ενωθούν πλήρως ώστε να μας βλάψουν. Στην ΕΟΚ υπάρχουν διαπλεκόμενα συμφέροντα.




ΟΙ Τούρκοι έχουν τα κόλλυβα στο ζωνάρι

Γέροντα, φοβόμαστε τη Μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης.- Μη φοβάσαι τίποτα. Οι Τούρκοι έχουν τα κόλλυβα στο ζωνάρι τους!- Τι εννοείτε, Γέροντα;Όταν κάποιος είναι ετοιμοθάνατος, λέμε στην πατρίδα μου ότι έχει τα κόλλυβα στο ζωνάρι του.




Ο πόλεμος με την Τουρκία

Το 1987 ένας προσκυνητής ρώτησε το Γέροντα, προβληματισμένος, αν θα γινόταν πόλεμος με την Τουρκία.- Όταν θα δείτε η Ελλάδα να παίρνει την πρεσβεία της από την Τουρκία και η Τουρκία την πρεσβεία της από την Ελλάδα, τότε θα πρέπει να που με: «Ταίς πρεσβείαις της Θεοτόκου, Σώτερ σώσον ημάς».




Η διάλυση της Τουρκίας

Εγώ δε θα είμαι εδώ, αλλά θα βλέπω από πάνω. Η Τουρκία θα διαμελιστεί σε 3-4 κομμάτια. Ήδη έχει αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση. Εμείς θα πάρουμε τα δικά μας εδάφη, οι Αρμένιοι τα δικά τους και οι Κούρδοι τα δικά τους. Το Κουρδικό έχει ήδη δρομολογηθεί. Αυτά θα γίνουν όχι τώρα, αλλά σύντομα, όταν θα πάψει αυτή η γενιά που κυβερνάει την Τουρκία και θα αναλάβει νέα γενιά πολιτικών. Τότε θα γίνει ό διαμελισμός της Τουρκίας. Πολύ σύντομα, οι προσευχές που γίνονται κάτω από την επιφάνεια της γης (δηλ. των κρυπτοχριστιανών Ελλήνων της Τουρκίας) θα ανάβονται πάνω στη γη και τα κεράκια που ανάβονται κάτω, θα ανάβονται επάνω.




Διαφορά Ορθόδοξων, Καθολικών και Προτεσταντών(Πατήρ Πλακίδας):

Γέροντα, ποια είναι η διαφορά μεταξύ Ορθόδοξων και Καθολικών; ( Ο Γέροντας έδειξε το κελί του): Το βλέπεις αυτό το κτίριο; Το βλέπω. Αν βγάλουμε τη λάσπη που υπάρχει, δεν θα στηρίζονται οι πέτρες μεταξύ τους. Αυτό κάνουν οι Καθολικοί. Έβγαλαν το στήριγμα και αποσταθεροποίησαν το οικοδόμημα της Εκκλησίας.Τι γίνεται, Γέροντα, με τους Προτεστάντες;Α! Αυτοί είναι πιο έξυπνοι.Έβγαλαν και τα πετραδάκια που υπάρχουν και προσπαθούν να σταθεροποιήσουν τις μεγάλες πέτρες μεταξύ τους. Αυτό σημαίνει ότι δεν υπάρχει κανένα οικοδόμημα.




Πολλαπλασιασμός κερασμάτων!

Κάποιος επισκέπτης του Γέροντα πίστευε ότι στην εποχή μας δε γίνονται θαύματα. Ό Γέροντας διέγνωσε τη δυσπιστία του καιτου είπε:- Πάρε αυτό το κουτί και κέρασε τους επισκέπτες. (Οι επισκέπτες ήσαν περίπου 12 και το κουτί είχε τρία γλυκά).- Μα, Γέροντα...- Κάνε όπως σου λέω και πάρε και εσύ κέρασμα.(Πράγματι αφού τους κέρασε όλους πήρε και ό ίδιος. Στο τέλος διαπίστωσε ότι στο κουτί υπήρχαν ακόμη τρία γλυκά).- Τίποτα δεν είναι αδύνατο για το Θεό.




Σε διαφορετική συχνότητα

Σε επισκέπτη που είχε μαλώσει με τους γονείς του.Οι γονείς σου σε αγαπάνε πολύ, αλλά που να συνεννοηθείτε!Εσύ έχεις το ραδιόφωνο στα ξένα, ό μπαμπάς σου στα λαϊκά, η μαμά σου στην κλασσική, η αδελφή σου άλλου... Ό καθένας είχε τη δική του «συχνότητα». "Αν δε γυρίσετε όλοι σας το κουμπί στην Εκκλησία, δεν πρόκειται να συνεννοηθείτε...




Το λίπασμα της ψυχής

Ένα δέντρο, αν δεν το περιποιούμαστε στη ρίζα του δεν το σκαλίζουμε, δεν το ποτίζουμε, δε μπορεί να καρπίσει και να προοδεύσει. Έτσι και ο άνθρωπος, αν δεν καθαρισθεί και σκαλιστεί μέσα του, να φύγουν οί αμαρτίες και τα πάθη μέσω του πνευματικού, αν δεν θρέψει την ψυχή του με το λίπασμα του λόγου του Θεού και τη χάρη των Μυστηρίων, δεν θα καρπίσει αρετές.
Διάλογος με τους ΙεχωβάδεςΓέροντα, κυνηγάω τους Ιεχωβάδες και τσακώνομαι μαζί τους.Ε, να έχεις κουράγιο και να αλλάζεις φανέλες, γιατί μ' αυτούς κανείς δε μπορεί να συνεννοηθεί.




Το «τηλέφωνο» του Γέροντα

Σε επισκέπτη, αφού τελείωσε η συζήτηση τους. Τώρα να πηγαίνεις. Θα πάω μέσα να πάρω... τηλέφωνο...(Ό Γέροντας δεν είχε τηλέφωνο. Ήθελε να προσευχηθεί).




Τα «κεράσματα» της αγρυπνίας

Πριν από κάθε αγρυπνία ό Γέροντας ένιωθε μεγάλη χαρά: Πάμε για πνευματικά εδέσματα!




Η πνευματική βάση

Παιδιά μου, αύτη η ζωή είναι σαν το Γυμνάσιο των παιδιών. Να αγωνιστούμε να πιάσουμε τη βάση.Γέροντα, η βάση στο Γυμνάσιο είναι 10. Αν πιάσουμε 8,5 τι θα γίνει;Ε, ευλογημένε! Πιάσε εσύ 8,5 και θα σου ρίξει ό Θεός μια κλωτσιά και θα σε βάλει στον Παράδεισο!!!




Ο Γέροντας είχε τα «μέσα»

Στο στρατό ό Γέροντας πήρε την ειδικότητα του ασυρματιστή.Μια ειδικότητα που κανονικά •έπρεπε να έχει κανείς δυνατά «μέσα» για να την πάρει. Στην Τρίπόλη οι άλλοι στρατιώτες του έλεγαν:-Ποιο συνταγματάρχη είχες στο επιτελείο και έγινες ασυρματιστής; Το Θεό!




Ο Γέροντας προτιμούσε τις «φθηνές» θέσεις

Στην Εκκλησία ό Γέροντας, καθόταν πάντοτε στο τελευταίο στασίδι. Κάποιος μοναχός που τον ευλαβείτο του είπε:Γέροντα γιατί δεν έρχεστε μπροστά;Εδώ είναι πιο φθηνές οι θέσεις!!!




Η πνευματική γύρη

Όταν είχα έρθει στο Άγιο Όρος, γύριζα στο περιβόλι της Παναγίας, όπως συνήθως όλοι οι αρχάριοι, για να βρω τα αρωματισμένα λουλούδια της Παναγίας-αγίους Γεροντάδες- και να πάρω πνευματική γύρη.




Οι ασυρματιστές του Θεού

Υπάρχουν μοναχοί που έχουν πνευματική τηλεόραση και είναι ασυρματιστές του Θεού.




Η αρετή δεν κρύβεται

Η αρετή δεν κρύβεται, όσο και να θέλει κανείς. Όπως ό ήλιος δεν κρύβεται με το κόσκινο, διότι από τις τρυπούλες θα περάσουν αρκετές ακτίνες.




Η απλή ζωή του Γέροντα

Η ζωή σας πρέπει να είναι απλή. Να μην έχει απαιτήσεις. Να μη ζητάτε όλο ευκολίες.Κάποτε μου είχε φέρει εδώ ένας Γερμανός κάποιο μηχάνημα που έκοβε το ψωμί φέτες. Μου το δώρισε για ευκολία μου. Του είπα: Μα τι είναι αυτό; Εγώ δεν το χρειάζομαι. Ύστερα δεν έχω και πάν τα ψωμί.



Το διαβατήριο των δοκιμασιών

Τις δοκιμασίες να τις δεχόμαστε με υπομονή, χωρίς στενοχώρια, σαν ευλογία του Θεού. Όταν κάποιος μας αδικεί, πρέπει να χαιρόμαστε και να θεωρούμε αυτόν που μας αδικεί μεγάλο ευεργέτη. Διότι γίνεται αιτία αποταμιεύσεως μας στην άλλη ζωή. Με τις δοκιμασίες που επιτρέπει ό Θεός μας κάνει να ετοιμαζόμαστε για την ουράνια βασιλεία Του, έχοντας στο χέρι του το διαβατήριο των δοκιμασιών.




Επίσκοποι και Όχι δεσποτάδες

Συμβουλή σε ιεροσπουδαστές.Να φροντίσετε να γίνετε ιερείς και όχι παπάδες. Να γίνετε επίσκοποι και όχι δεσποτάδες. Γιατί άλλο πράγμα είναι ό παπάς και άλλο ό ιερέας, όπως άλλο δεσπότης και άλλο επίσκοπος.



Το ιατρείο του Γέροντα

Σε γιατρό που τον επισκέπτεται συχνά:Πάλι εδώ είσαι, ρε γιατρέ; Γιατί ήρθες, αφού δε σε κάλεσα; Καλά, αφού ήρθες τώρα, θα αρρωστήσω για να μη φύγεις χωρίς δουλειά! (Έδειξε το κουτί με τα λουκούμια): Αυτό είναι το εξωτερικό ιατρείο το δικό μου! Έχει φάρμακα μέσα. Πάρε ένα. Έχεις εσύ τόσο γλυκά φάρμακα;



Όχι καλογερομάχο πνευματικό

Το βασικότερο θέμα του αρχαρίου είναι να βρει ένα φιλομόναχο πνευματικό, ενώ βρίσκεται ακόμα στον κόσμο, διότι οι περισσότεροι πνευματικοί της εποχής μας είναι καλογερομάχοι και ποικιλοτρόπως βάλλουν κατά του Μοναχισμού).



Η υπερηφάνεια μουρνταρεύει τις αρετές

Εκείνοι που εργάζονται με τον Χριστό αλλά με υπερηφάνεια μουρνταρεύουν (βρωμίζουν) τις αρετές τους, όπως μουρνταρεύονται τα τηγανητά αυγά, όταν πέσει λίγη κουτσουλιά, που είναι για πέταμα μαζί με το τηγάνι.



Η αξία της καλοσύνης

Η καλοσύνη μαλακώνει και ανοίγει την καρδιά, σαν το λάδι τη σκουριασμένη κλειδαριά.



Με ευλάβεια στο Συναξάρι

Όταν ακούμε το Συναξάρι των αγίων «Τη αύτη ημέρα μνήμη του Άγιου...», να στεκόμαστε όρθιοι με ευλάβεια, όπως οι στρατιώτες στέκονται προσοχή όταν διαβάζονται τα ονόματα των ηρωικώς πεσόντων συναδέλφων τους.



Πόσα κομποσχοίνια;

Γέροντα, πόσα κομποσχοίνια είναι καλά να κάνει κανείς;Άλλος γεωργός από δέκα στρέμματα που σπέρνει βγάζει πέντε χιλιάδες κιλά σιτάρι και άλλος από πενήντα στρέμματα δεν βγάζει ούτε και το σπόρο που έριξε• του μένει και η κούραση , του χεριού από το αλέτρι...



Τα μαθηματικά του Θεού

Στο Θεό άριστα είναι όλα: και το δέκα των πέντε ταλάντων και το τέσσερα των δύο και το δύο του ενός ταλάντου. Η θεία δικαιοσύνη έχει άλλους μαθηματικούς ορούς και το ένα και ένα άλλοτε κάνουν δύο άλλοτε δύο εκατομμύρια...



Μπορεί να δει κανείς την Παναγία;

Γέροντα, υπάρχουν σήμερα άγιοι που να έχουν δει την Πανάγια;(Κοίταξε την αδελφή και είπε χαμογελώντας). Γιατί, είναι δύσκολο;



Ο Γέροντας έκρυβε τις αρετές του

Ο παπα-Τύχων ήταν πολύ λιτοδίαιτος και ολιγαρκής, αφού ένα Αποστολιάτικο σύκο το έκοβε στα δύο και το έτρωγε δύο φορές. Μου έλεγε:Πά-πά-πά, παιδί μου! Αυτό είναι πολύ μεγάλο!Ενώ εγώ για να χορτάσω έπρεπε να φάω ένα κιλό!



Η υγεία του Γέροντα

Πως πάτε με την υγεία σας Γέροντα;Ε, καλά... Τώρα μου παρουσιάσθηκαν και κάτι άλλα. Όλα χρειάζονται. Πως να πάω πάνω με άδεια χέρια;Πως πάς με τα μάτια σου, Γέροντα; Φοράς γυαλιά;Ε, όλα εδώ θα μείνουν. Και τα μάτια και τα γυαλιά και τα συκώτια και τα πνευμόνια...



Τα συναξάρια έχουν βιταμίνες

Για τη συγκέντρωση σου γενικά, και ιδίως στην προσευχή, καθώς και για την τόνωση της ψυχής σου, είναι απαραίτητη η μελέτη της Κ. Διαθήκης και τα βοηθητικά βιβλία των αγίων Πατέρων... Τα Συναξάρια πολύ βοηθούν, διότι βρίσκει κανείς σ ` αυτά ότι είδους βιταμίνες έχει ανάγκη η ψυχή του. Καλό είναι το συναξάρι της ημέρας.



Όποιος προλάβει

Γέροντα, ποιος πρέπει να κάνει τις δουλειές του σπιτιού; Η γυναίκα ή ό άντρας;Όποιος προλάβει πρώτος...Αυτός θα έχει και το μεγαλύτερο μισθό.



Ο Χριστός θα βρίσκει οργωμένο χωράφι

Γέροντα, σήμερα ό Διάβολος οργώνει όλη τη γη και τα φέρνει όλα άνω κάτω. τι θα γίνει;Μην ανησυχείς, βρε λεβέντη.Ο Χριστός θα βρίσκει έτοιμο οργωμένο χωράφι και θα σπέρνει χωρίς κόπο.



Οι άγιοι δεν είναι κορόιδα

Γέροντα, με όλα αυτά που κάνουν οι άγιοι, όταν ζουν, δεν φοβούνται να μην πέσουν σε υπερηφάνεια;Τι τους περάσατε τους αγίους, για κορόιδα; Να υπερηφανευτούνκαι να χάσουν τη χάρη και να μείνουν μόνο με τις ανθρώπινες δικές τους δυνάμεις;



Οι Προτεστάντες είναι ορφανοί

Σε Προτεστάντη πάστορα που αμφέβαλε για την αξία των αγίων. - Θα σου πω κάτι, δε θέλω όμως να με παρεξηγήσεις, επειδή δεν το λέω από υπερηφάνεια, αλλά από ταπείνωση και αγάπη. Εμείς έχουμε την Παναγία ως μητέρα μας, ενώ εσείς είστε σαν ορφανά δίχως μητέρα, γιατί δεν τη δέχεστε.



Τα φάρμακα μπαλώνουν τρύπες

Δεν παίρνω φάρμακα, όχι γιατί τα περιφρονώ, αλλά γιατί έχω καταλάβει καλά ότι με ένα φάρμακο μπαλώνεις μια τρύπα, αυτό όμως σου ανοίγει μία άλλη. Έτσι έχεις συνέχεια δουλειά χωρίς τελειωμό.



Η ψαλτική να είναι απλή

Η βυζαντινή μουσική δεν επιδέχεται στολίδια και επίδειξη. Όταν κάποιος ψέλνει ανεπιτήδευτα, χωρίς επιδείξεις, έχει μια φυσική ομορφιά και μοιάζει σαν μια γυναίκα που ο Θεός της έχει δώσει φυσική ομορφιά. Όταν, όμως, προσπαθεί να προκαλέσει ακουστική εντύπωση με διάφορα τεχνάσματα, περίτεχνα ισοκρατήματα, τότε μοιάζει σαν μια γυναίκα άσχημη, η οποία με κραγιόν, δαχτυλίδια, σκουλαρίκια και ένα σωρό άλλα, προσπαθεί να δείξει ότι είναι όμορφη. Όμως, μ' αυτόν τον τρόπο, το μόνο που πετυχαίνει είναι να κάνει τον άλλο να αηδιάζει.



Για όσους δεν θέλουν να πάνε στο στρατό

Για τους νέους που δε θέλουν να πάνε στο στρατό λόγω της καλοπέρασης:Ευλογημένοι, στον πόλεμο του 1940, στο μέτωπο, οι Έλληνες μάλωναν μεταξύ τους για το ποιος θα πάει μπροστά στην πρώτη γραμμή. Οι νέοι τότε τραβούσαν τους μεσήλικες πίσω και τους έλεγαν:Πηγαίνετε εσείς πίσω, γιατί έχετε οικογένεια και παιδιά και αφήστε εμάς μπροστά.Εσείς λέτε πως δυσκολεύεστε και δεν θέλετε να πάτε να υπηρετήσετε!



Στα γεράματα κρυώνουμε εύκολα

Όσο κανείς είναι νέος, πρέπει να αγωνίζεται, διότι, όσο γερνά, δε μπορεί να κάνει τίποτα. Τότε, στα γεράματα, τον πειράζει ακόμα και το ρεύμα που δημιουργείται από την κλειδαρότρυπα!



Ο γιατρός του Γέροντα

Ο δικός μου ο γιατρός είναι στη Δράμα και είναι κτηνίατρος.



Τα αυθάδη παιδιά δέχονται δαιμονικές επιδράσεις

Τα παιδιά πρέπει να προσέχουν πάρα πολύ το θέμα του σεβασμού προς τους γονείς. "Όταν τα παιδιά αντί μιλούν και ασεβούν, γίνονται πρώτον αιτία να φύγει η χάρη από αυτά και δεύτερον γίνονται δεκτικά των δαιμονικών επιδράσεων και ενεργειών.



Η αιτία των ψυχοσωματικών ανωμαλιών των νέων

Η μαλθακότητα των σημερινών νέων είναι μία από τις κύριες αιτίες των ψυχοσωματικών ανωμαλιών



Οι αντιλέγοντες έχουν γέροντα τον Διάβολο

Γέροντα, πως γίνεται μερικοί σε κάθε λόγο να βρίσκουν αντίλογο;Ω, Είναι φοβερό να συζητάς με έναν άνθρωπο που συνήθισε να δικαιολογείται! Είναι σαν να μιλάς με έναν δαιμονισμένο! "Όσοι δικαιολογούνται -ο Θεός να με συγχωρέσει- έχουν γέροντα το Διάβολο. Είναι βασανισμένοι άνθρωποι. Δεν έχουν μέσα τους ειρήνη. Το έχουν κάνει επιστήμη αυτό.



Να μη δίνουμε τον τουρβά μας σε άλλους

Γέροντα, μερικές φορές, Όχι μόνο δυσκολεύομαι να δεχθώ την αδικία, αλλά μετατοπίζω την ευθύνη της πτώσεως μου σε άλλον.Εσύ, όχι μόνο δεν σηκώνεις από αγάπη τον τουρβά του άλλου, αλλά θέλεις να δώσεις και τον δικό σου βαρύ τουρβά, όχι μόνο στον υγιή, αλλά και στον φιλάσθενο. Χρειάζεται να αποκτήσεις πνευματική παλικαριά, για να παίρνεις επάνω σου όλη την ευθύνη της αμαρτίας σου.



Το ατέλειωτο εργόχειρο της μετάνοιας

Η μετάνοια για τον αγωνιζόμενο είναι ένα εργόχειρο που δεν τελειώνει ποτέ. Τους πεθαμένους τους κλαίνε, τους θάβουν, τους ξεχνούν. Τις αμαρτίες θα τις κλαίμε συνέχεια, μέχρι να πεθάνουμε.



Τα καυσαέρια της υπερηφάνειας

Όποιος έχει πολλή υπερηφάνεια είναι σκοτισμένος. Το μυαλό του είναι ανταριασμένο, είναι σαν να έχει καυσαέρια.



Ο καλύτερος πολύτεκνος

Ο μεγαλύτερος και καλύτερος πολύτεκνος είναι ό άνθρωπος που αναγεννήθηκε πνευματικά και βοηθάει για την πνευματική αναγέννηση των παιδιών όλου του κόσμου, για να εξασφαλίσουν τις ψυχές τους στον Παράδεισο.



Η ανατροφή του παιδιού

Η ανατροφή του παιδιού αρχίζει από την εγκυμοσύνη. Αν η μητέρα που κυοφορεί συγχύζεται και στενοχωριέται, το έμβρυο μέσα στην κοιλιά της ταράζεται. Ενώ όταν η μάνα προσεύχεται και ζει πνευματικά, το παιδάκι στην κοιλιά της μάνας αγιάζεται.



Όταν η μάνα δεν θέλει το παιδί

Όταν η γυναίκα που είναι έγκυος δε θέλει το παιδί, αυτό, πολλές φορές το καταλαβαίνει, τυλίγεται με τον ομφάλιο λώρο και πεθαίνει.



Προσευχή πριν το φαγητό

(Ο Γέροντας θυμάται τα παιδικά του χρόνια).Στο τραπέζι καθόμασταν όλοι μαζί. Κάναμε πρώτα προσευχή και υστέρα αρχίζαμε να τρώμε. Αν άρχιζε κανείς να τρώει, πριν ευλογηθεί το τραπέζι, λέγαμε: «αυτός πόρνευσε». Την έλλειψη εγκράτειας την θεωρούσαμε πορνεία. Είναι διάλυση της οικογενείας να έρχεται ο καθένας στο σπίτι, οποία ώρα θέλει, και να τρώει μόνος του χωρίς να υπάρχει λόγος.



Το διαβατήριο του Παραδείσου

Για να πάει κανείς στον γλυκό Παράδεισο πρέπει να φάει πολλά πικρά εδώ, να έχει το διαβατήριο των δοκιμασιών στο χέρι.Κτήματα στον ουρανόΟ Θεός μας έχει εξασφαλισμένα κτήματα εκεί στον ουρανό .Όταν όμως ζητούμε να μας απαλλάξει από μία δοκιμασία, δίνει αυτά τα κτήματα σε άλλους και τα χάνουμε. Ενώ, αν κάνουμε υπομονή, θα μας δώσει και τόκο.



Το ξεπέρασμα του πόνου

Γέροντα, τι χρειάζεται για να ξεπεράσεις τον πόνο;παλικαριά, βία χρειάζεται. Και τον ανυπόφορο πόνο πως τον αντιμετωπίζει κανείς;Αν είναι κοσμικός, με το τραγούδι, αν είναι πνευματικός άνθρωπος με την ψαλμωδία..



ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΘΕΟΔΡΟΜΙΑ

ΜΙΑ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΓΕΡΟΝΤΑ ΠΑΪΣΙΟ

Πρωτοπρεσβυτέρου Ιωάννου Ζόζουλακ

Κάποτε βρέθηκα στην Ιερά Μονή Κουτλουμουσίου στο Άγιο Όρος. Μετά από τη Θεία λειτουργία και το πρωινό ήρθε κοντά μου ένας νεαρός Έλληνας, τελείως άγνωστος σε μένα, και μου είπε:Πηγαίνω τώρα σε ένα γέροντα θέλεις να έρθεις μαζί μου;Μάλιστα, του απάντησα.
Δεν ήξερα ακριβώς περί τίνος πρόκειται και δεν θυμόμουν ούτε το όνομα του γέροντα, στον όποιο πηγαίναμε. Ήμουν πολύ νέος, μόλις 22 ετών, και ή ψυχή μου διψούσε για πνευματικές συναντήσεις. Προερχόμουν από μία χώρα με αθεϊστικό καθεστώς, το όποιο έπεσε το 1989 και ή ελευθερία πού αισθάνθηκα στην Ελλάδα ήταν για μένα κάτι το απίστευτο. Είχα διαβάσει για το Άγιο Όρος ως φοιτητής στην Ορθόδοξη θεολογική Σχολή στο Πρέσοβ της Σλοβακίας και όταν έβλεπα τις πανέμορφες φωτογραφίες από τα αγιορείτικα μοναστήρια, μου ήταν αδύνατο καν να σκεφθώ ότι κάποτε θα βαδίζω σε αυτή την αγία γη των ασκητών και αγίων. Ό Θεός όμως μου άνοιξε το δρόμο, όχι μόνο να επισκεφθώ το Άγιο Όρος, αλλά και να ζήσω ένα χρονικό διάστημα με τους μοναχούς.
Το παιδί, δυστυχώς δεν θυμάμαι το όνομα του, μου εξηγούσε διάφορα περιστατικά από τα κελιά πού είχε επισκεφθεί στο Άγιο Όρος. Κατάλαβα αμέσως πώς δεν βρισκόταν για πρώτη φορά σε αυτό τον τόπο. Ήξερε με σιγουριά και το δρόμο, στον όποιο βαδίζαμε και δεν πέρασε πολλή ώρα όταν φθάσαμε σε μία καλύβα. Ή πόρτα ήταν κλειστή.
Καλά πού ήρθαμε νωρίς, είμαστε οι πρώτοι, μου είπε και με κέρασε ένα λουκούμι και μου εξήγησε:Αυτό είναι το κέρασμα του γέροντα. Ό κάθε επισκέπτης παίρνει ένα λουκούμι σαν ευλογία και πίνει από το καθαρό νερό.
Μετά κτύπησε με ένα σιδεράκι στην πόρτα και περιμέναμε. Έμενα μου άρεσε πολύ το λουκούμι και θαύμαζα την πανέμορφη φύση γύρω -γύρω. Μετά από αρκετή ώρα άνοιξε την πόρτα της καλύβας ένας μοναχός και φώναξε να περάσουμε μέσα. Μπήκαμε μέσα και ό μοναχός μας έδειξε να περάσουμε σε ένα δωμάτιο πού είχε κάποιους πάγκους. Χαμογέλασε και μας ρώτησε:
Τι θέλετε, παιδιά μου;Εγώ δεν μίλησα, επειδή ουσιαστικά δεν ήθελα τίποτε. Ήρθα απλώς παρέα με τον καινούργιο φίλο μου. Αυτός του απάντησε:Θα θέλαμε να σας δούμε, γέροντα.
Εντάξει, είπε και μου έδειξε την πόρτα για να περάσω σε άλλο δωμάτιο.
Εκείνη τη στιγμή τρόμαξα λίγο, επειδή δεν ήξερα Τι θέλει από μένα Περάσαμε στο παρεκκλήσι της καλύβας του και αρχίσαμε τη συζήτηση.
Με ρώτησε για διάφορα θέματα και εγώ του είπα για το μεγαλύτερο πόνο της ψυχής μου πού ήταν τότε το τρομερό πρόβλημα της Ούνίας. Του μίλησα για τη μεγάλη δοκιμασία των Ορθόδοξων χριστιανών στη Σλοβακία και του περιέγραψα μία από τις πιο σκληρές επιθέσεις των παπικών εναντίον των Ορθόδοξων πού έγινε το 1990. Τότε μας πήραν οι ουνίτες με τη βία πολλούς ναούς και επιπλέον κατάφεραν στη Σλοβακική Βουλή να ψηφίσουν ένα φοβερό νόμο επί τη βάσει του οποίου μας πήραν «με νόμιμο τρόπο» τους υπόλοιπους ναούς. Ήμουν πράγματι πάρα πολύ στενοχωρημένος, καθώς και όλοι οι Ορθόδοξοι Σλοβάκοι, επειδή ή επίθεση ήταν τόσο γρήγορη και τόσο δυνατή, ώστε περιμέναμε τον ξεριζωμό της Ορθοδοξίας από τη χώρα μας. Ό γέρων Π αίσιος άκουσε όλα αυτά με πολλή υπομονή και με παρηγορούσε με τρόπο πατρικό, γεμάτο αγάπη και τρυφερότητα. Στο τέλος μου είπε τα έξης λόγια:Μη φοβάσαι, παιδί μου, ο Θεός σας αγαπά και είναι μαζί σας. Θα σας βοηθήσει και ή Εκκλησία σας θα πάει καλά. Να κάνουμε κι εμείς καμία προσευχούλα και θα δεις. Πάρε αυτά για ευλογία, μου είπε και μου έδωσε ένα κομποσκοίνι και δύο βιβλία πού έγραψε ό ίδιος. Μετά με αγκάλιασε, εγώ φίλησα το χέρι του και του είπα:Να προσευχηθείτε για την Ορθοδοξία στη Σλοβακία.
Για να είμαι ειλικρινής, ήταν δύσκολο τη στιγμή εκείνη να πιστέψω τα λόγια του π. Παϊσίου, επειδή έβλεπα με τα μάτια μου Τι γινόταν στις ορθόδοξες ενορίες της Σλοβακίας αυτή την περίοδο. Μπροστά στα μάτια μου αφάνιζαν οί ουνίτες την Ορθοδοξία. Μπροστά στα μάτια μου οι ουνίτες έδερναν ένα ορθόδοξο ιερέα και παρά λίγο και εγώ να φάω ξύλο. Όλοι περάσαμε όχι μόνο τους διωγμούς, αλλά ζήσαμε και το τρομερό ψυχολογικό κλίμα και την ψυχολογική τρομοκρατία εις βάρος των Ορθόδοξων πιστών από τους ουνίτες, τους οποίους υποστήριζε πλήρως το κράτος. Από το μυαλό μου πέρασε μία απλή σκέψη: Τι μπορεί να ξέρει ένας μοναχός στο Άγιο Όρος, μακριά από τη Σλοβακία, Τι ζούμε εμείς; Μου λέει αυτά τα λόγια, για να μη στενοχωριέμαι. Τώρα, μετά από 13 χρόνια από τη συνάντηση μου με τον γέροντα Παΐσιο, όταν σκέφτομαι με πόση πίστη μου έλεγε ότι θα μας βοηθήσει ό καλός Θεός σε αυτές τις δύσκολες στιγμές, βλέπω τα πράγματα πολύ διαφορετικά. Μου έδωσε θάρρος να αγωνισθώ με τη βοήθεια του Παντοδύναμου Θεού και να μη σκέφτομαι τις ανθρώπινες δυνάμεις. Πόσο αληθινά ήταν τα Λόγια του φαίνεται ξεκάθαρα από το γεγονός ότι οι Ορθόδοξοι χριστιανοί έμειναν χωρίς ναούς και δεν τους άφησε ο Θεός. Έκτισαν σχεδόν 100 καινούργιους ναούς στη Σλοβακία τα τελευταία 7 χρόνια.
Όταν κοιμήθηκε ο γέρων Παΐσιος, γράφτηκε το βιβλίο του Ιερομόναχου Χριστοδούλου Άγιορείτου
«Ό γέρων Παΐσιος (Έζνεπίδης), Αγιον Όρος 1994».
Λίγους μήνες αργότερα κατέβηκα σε ένα μοναστήρι στην Ελλάδα και ό ηγούμενος μου έδειξε αυτό το βιβλίο και μου είπε:- Αυτό το βιβλίο είναι φοβερό. Οπωσδήποτε πρέπει να μεταφραστεί και να τυπωθεί και στη σλοβακική γλώσσα.
Μου έδωσε το βιβλίο να το διαβάσω. Όταν ξεκίνησα να το διαβάζω, μου έκανε μεγάλη εντύπωση και αμέσως απεφάσισα να ξεκινήσω τη μετάφραση του ακόμα από το μοναστήρι. Όταν γύρισα στη Σλοβακία ρώτησα σε ένα τυπογραφείο πόσο θα κοστίσει ή εκτύπωση του βιβλίου. Ήταν πάρα πολλά τα χρήματα και τη στιγμή εκείνη σκέφτηκα το εξής:- Πάτερ Παΐσιε, εάν θέλεις να τυπωθεί το βιβλίο στα σλοβακικά, βοήθησε με να βρεθούν τα χρήματα.
Τη μετάφραση την τελείωσα μετά από ενάμισι χρόνο και στη διάρκεια όλου του διαστήματος μου έρχονταν τα χρήματα και στο τέλος πράγματι βρέθηκε το απαιτούμενο ποσό, ώστε μπορούσα άνετα να τυπώσω το βιβλίο.
Στο τέλος, ας μου επιτραπεί να αναφέρω πώς το βιβλίο μέχρι σήμερα έχει εξαντληθεί και το παράξενο για μένα είναι ότι το γέροντα Παΐσιο έχουν αγαπήσει πολύ και οι ουνίτες, οι οποίοι διαβάζουν το βιβλίο του.
Η μόνη ευχή μου είναι να φωτίσει ο άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης όλους τους ουνίτες να καταλάβουν την πλάνη τους και να γυρίσουν στην Ορθόδοξη Εκκλησία στην οποία θα βρουν τη σωτηρία της ψυχής τους.Ας έχουμε την ευχή του πατρός Παϊσίου.

Πρωτοπρεσβύτερος ΙΩΑΝΝΗΣ ΖΟΖΟΥΛΑΚ
Καθηγητής στην Ορθόδοξη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Πρέσοβ της Σλοβακίας

ΑΣΚΗΣΗ ΣΤΟ ΣΙΝΑ


Το υπαίθριο αρχονταρίκι της Παναγούδας ήταν γεμάτο. Είχαν πάει σχεδόν συγχρόνως δυο μεγάλες ομάδες και υπήρχε το αδιαχώρητο. Ο Γέροντας έδωσε το κουτί με τα λουκούμια σ' ένα παιδί να μοιράσει και ο ίδιος γέμιζε τα κύπελλα νερό απ' το λάστιχο και τα έδινε στον καθένα Μετά το κέρασμα, όλοι κάθισαν γύρω απ' τον Γέροντα διψώντας ν' ακούσουν κάποιο λόγο του. Ό Γέροντας δεν έλεγε τίποτα Περίμενε να τον ρωτήσουν εκείνοι.
Μετά από λίγα λεπτά σιωπής, ένας μεσήλικας έθεσε το θέμα:
-Γέροντα, ο Θεός ανατρέπει τα σχέδια των ανθρώπων; Ή πρόνοια του περιορίζει τις πρωτοβουλίες τους;-Βέβαια ιδίως, όταν οι άνθρωποι ακολουθούν τις εντολές του. Έμενα πολλές φορές μου χάλασε τα σχέδια ο Θεός. και αυτό είχε ως αποτέλεσμα να ενισχύεται ή εμπιστοσύνη μου στην πρόνοια του Θεού. Να σας πω κάτι προσωπικό. Όταν ήμουν στη μονή Φιλόθεου, νέος μοναχός τότε και άπειρος, ήθελα να πάω στην έρημο, σε κάποιο ερημονήσι. Είχα συμφωνήσει ακόμα και με το βαρκάρη, πού θα με πήγαινε. Τελικά ό βαρκάρης δεν φάνηκε. Ήταν οικονομία Θεού.
-Θα μπορούσες, Γέροντα, να ζήσεις σε κάποιο ερημονήσι ολομόναχος; ρώτησε ένας άλλος.-Μα το ήθελα αυτό, αλλά ήμουν άπειρος ακόμα και θα πάθαινα μεγάλη ζημιά. Θα με αφάνιζαν οι δαίμονες. Αφού ματαιώθηκε εκείνο το σχέδιο μου, άρχισα να σκέφτομαι τα Κατουνάκια. Ήθελα πολύ ν' ασκητέψω κοντά στο γέρο — Πέτρο, πού ήταν μεγάλος ασκητής. Θυμάμαι, πού το δέρμα του είχε κολλήσει στα κόκαλα απ' τη μεγάλη στέρηση. Είχε, όμως, τη χάρη, πού του έδινε δύναμη. Ό γέρο — Πέτρος δεν είχε κοιλιά. Στη θέση της ήταν μια λακκούβα. Αν καμία φορά τύχαινε να ξεκουμπωθεί το ζωστικό του και να φανεί το στήθος του, μπορούσες να μετρήσεις τα πλευρά του, πού έμοιαζαν με βέργες από ζουλιγμένο καλάθι. Ό ασκητής αυτός είχε κάτι διαφορετικό από τους άλλους ασκητές. Στο πρόσωπο του ήταν ζωγραφισμένη μια θεϊκή γλυκύτητα Εγώ τον παρομοίαζα με την πνευματική κυψέλη, απ' την οποία ξεχείλιζε το μέλι. Ζούσε ιερές καταστάσεις. Κάποτε μου είχε πει ότι, όταν τον επισκεπτόταν ή θεία χάρη, ή καρδιά του θερμαινόταν γλυκά απ' την αγάπη του Θεού κι ένα παράξενο φως τον φώτιζε κι εσωτερικά κι εξωτερικά Τότε ζητούσε απ' το Χριστό να χτυπήσει την καρδιά μου με το κοντάρι της ευσπλαχνίας του. Απ' τα μάτια του έτρεχαν δάκρυα κι ένιωθε ότι ήταν κοντά στο Χριστό και σταματούσε ακόμα και την προσευχή. Σ' αυτόν, λοιπόν, τον ασκητή ήθελα να πάω.
-Τελικά πήγατε, Γέροντα; ρώτησε ένα παιδί απ' την παρέα, πού είχε συγκινηθεί απ' όσα είχε ακούσει.-Κα! αυτό το σχέδιο, ρε λεβέντη, δεν πραγματοποιήθηκε. Αντί να πάω στα Κατουνάκια βρέθηκα στο μοναστήρι του Στομίου της Κόνιτσας. Με ανάγκασε ένα σημαντικό γεγονός, πού μου συνέβηκε. Ένα βράδυ ήμουν στο κελί και προσευχόμουν. Περί τα μεσάνυχτα ξάπλωσα, για να ησυχάσω. Ήμουν αρκετά κουρασμένος. Όταν χτύπησε το σήμαντρο για την ακολουθία, με ξύπνησε, άλλα δεν μπορούσα να σηκωθώ. Μια δύναμη με κρατούσε καθηλωμένο στο κρεβάτι. Έτσι έμεινα μέχρι το μεσημέρι της νέας μέρας. Προσευχόμουν, σκεφτόμουν, αλλά δεν μπορούσα να σηκωθώ. Κατάλαβα ότι κάτι μου συνέβαινε εκ Θεού. Εκεί στο κρεβάτι μου έγινε ή αποκάλυψη. Φανερώθηκαν μπροστά μου, σαν σε τηλεόραση, απ' τη μια μεριά τα Κατουνάκια και από την άλλη το μοναστήρι του Στομίου. Αμέσως προσήλωσα τα μάτια μου στα Κατουνάκια, τα όποια έβλεπα με πολύ πόθο. Συγχρόνως άκουσα και τη φωνή της Παναγίας, πού μου έλεγε: «Δεν θα πάς στα Κατουνάκια. Θα πάς στο μοναστήρι του Στομίου». Τότε αμέσως είπα: «Παναγία μου, εγώ έρημο σου ζητούσα κι εσύ με στέλνεις στον κόσμο;». Έτσι το 1968 πήγα στην Κόνιτσα και επί τέσσερα χρόνια προσπαθούσα να ανακαινίσω το εγκαταλειμμένο μοναστήρι της Στομιώτισσας.
-Μετά απ' το Στόμιο, Γέροντα, πήγες στο ερημικό Σινά και συγκεκριμένα στο ασκητήριο της Αγίας Επιστήμης. Εκεί πώς ήταν ή ζωή; ρώτησε ένας άλλος, πού γνώριζε από παλιά τον Γέροντα.Ό Μοναχός, όπου και να βρεθεί, το ίδιο περνάει. Ή πρόνοια του Θεού δεν τον εγκαταλείπει. Εκεί στο Σινά ό Θεός ήταν πάντα μαζί μου. Όταν πήγα εκεί, δεν είχα τίποτα βρέθηκα στην έρημο, με αγνώστους ανθρώπους, χωρίς να σκεφτώ τι θα φάω και πώς θα ζήσω. Το ασκητήριο ήταν εγκαταλειμμένο και ακατοίκητο. Το νερό λιγοστό. Εγώ δεν ήξερα και κάποιο εργόχειρο, για να βγάζω το ψωμί μου. Το μόνο εργαλείο, πού είχα ήταν ένα ψαλίδι, το όποιο χώρισα στα δυο κομμάτια και αφού τ' ακόνισα σε μια πέτρα, άρχισα να φτιάχνω ξυλόγλυπτα εικονάκια Δούλευα πολλές ώρες κι έτσι μπορούσα να ζω, άλλα και τους Βεδουίνους να βοηθάω.
-Μου κάνει εντύπωση, Γέροντα, πού μέσα στη φτώχεια σου, θυμόσουν και τους αλλόθρησκους Βεδουίνους, είπε ένας άλλος επισκέπτης-Ήταν δυνατό να μη τους βοηθάω; Τους έδινα κάτι, ένα σκουφί, ένα ζευγάρι πέδιλα, λίγα χρήματα και χαίρονταν. Αυτό με παρακινούσε να δουλεύω το εργόχειρο περισσότερες ώρες. Κάποια μέρα, όμως, μου είπε ένας λογισμός:, «Γιατί ήρθα εδώ; Να βοηθάω τους Βεδουίνους ή να προσεύχομαι, για όλο τον κόσμο;». Έτσι λιγόστεψα το εργόχειρο και αύξησα την προσευχή. Ή βοήθεια, όμως, προς τους Βεδουίνους •συνεχίστηκε κανονικά, γιατί ή πρόνοια του Θεού δεν με άφησε.
-Γέροντα, αφού λιγόστεψες το εργόχειρο, πώς βοηθούσες τους Βεδουίνους; ρώτησε ο ίδιος επισκέπτης.-Ξέρεις π έγινε; Τη μέρα, πού περιόρισα τη δουλειά, για να διαθέτω περισσότερο χρόνο στην προσευχή, ήρθε κάποιος στο ασκητήριο να με δει. Γνώριζε ότι εκεί υπήρχαν οι Βεδουίνοι και τα Βεδουινάκια τους, τους οποίους βοηθούσα. Μου λέει: «Γέροντα, σου έφερα εκατό λίρες, να βοηθάς τα Βεδουινάκια και να δουλεύεις λιγότερο. Να μη βγαίνεις απ' το πρόγραμμα της προσευχής». Αμέσως σηκώθηκα απ' τη θέση μου, μπήκα στο κελί και ζήτησα απ' τον Κύριο να μου πει αν έπρεπε να κρατήσω τα χρήματα. Μου είχε δημιουργηθεί μια τέτοια κατάσταση, πού έκλαιγα. Μετά ευχαρίστησα τον αδελφό, πού είχε γίνει το όργανο της πρόνοιας του Θεού
Η στέρηση, Γέροντα, τονώνει την εμπιστοσύνη μας στο Θεό; Ρώτησε ένας ακόμα επισκέπτης.-Βοηθάει πολύ. Βοηθάει και στη δοξολογία του Θεού. Όταν τα έχουμε όλα άφθονα, ξεχνάμε το Θεό. Στο Σινά το νερό ήταν ελάχιστο. 'Από ένα βράχο έτρεχε σταγόνα - σταγόνα και μάζευα τρία κιλά νερό το εικοσιτετράωρο. Το λίγο αυτό νερό το εκτιμούσα πολύ κι ευχαριστούσα συνέχεια το Θεό, πού μου το έδινε. Μ' αυτό έκανα όλες τις δουλειές. Έπινα, πλενόμουν, έπλυνα τα ρούχα και κρατούσα λίγο και για τα πουλάκια και τα ποντικάκια, πού με συντρόφευαν. Ένιωθα ευγνωμοσύνη για αυτό το νερό. Αργότερα, όταν ήρθα στο Άγιο Όρος, στη σκήτη των Ιβήρων, άλλαξαν τα πράγματα. εκεί υπήρχε άφθονο νερό. Ή στέρνα ξεχείλιζε. Όμως, έχασα κάτι πολύ σημαντικό. Δεν αισθανόμουν την ανάγκη να ευχαριστήσω το Θεό. Στο Σινά βούρκωναν τα μάτια μου από ευγνωμοσύνη για το λίγο νερό, ενώ στη σκήτη ξεχάστηκα απ' την αφθονία του νερού.
-Πρέπει, Γέροντα, να έχει κανείς τη χάρη του Θεού, για ν' αντέξει σε τέτοιες καταστάσεις. Εμείς οι κοσμικοί ευχάριστα ακούμε τα όσα μας λες, αλλά δεν έχουμε καμιά τέτοια εμπειρία, είπε ό μεγαλύτερος της παρέας.-Να ξέρετε ότι μόνο οι αμαρτίες είναι δικές μας. Ότι καλό κάνουμε, είναι απ' το Θεό. Αν μας αφήσει ή χάρη του Θεού, τίποτα δεν μπορούμε -να πετύχουμε. Ό, τι είναι το οξυγόνο στη φυσική ζωή, το ίδιο είναι και ή χάρη στην πνευματική ζωή. Αν μας αφαιρεθεί ή χάρη, χανόμαστε. Κάποτε προσευχόμουν κι ένιωθα αγαλλίαση. Ώρες στεκόμουν όρθιος και δεν ένιωθα καθόλου κούραση. Ή προσευχή μου έδινε μια γλυκιά ξεκούραση. Κάποια στιγμή, όμως, μου πέρασε απ' το νου ένας λογισμός ανθρώπινος. Σκέφτηκα: «Επειδή μου λείπουν δυο πλευρά και κρυώνω εύκολα, ας πάρω ένα σάλι, για να τυλιχτώ, μήπως αργότερα κρυώσω». Αυτό ήταν. Έχασα την ωραία κατάσταση. Σωριάστηκα κάτω κι έμεινα εκεί μίση ώρα Μετά σηκώθηκα και πήγα στο κρεβάτι με δυσκολία όταν προσευχόμουν, ένιωθα σαν ένα πούπουλο. Ήμουν ελαφρύς και γεμάτος αγαλλίαση, πού δεν εκφράζεται. Μόλις, όμως, δέχτηκα το λογισμό, σωριάστηκα κάτω.
Ό Γέροντας σταμάτησε να μιλάει.
Έριξε από μια διαπεραστική ματιά στον καθένα και αστειευόμενος τους είπε:-Άντε βρε λεβέντες, τώρα να πάτε να προλάβετε κανένα μοναστήρι.
Η πολυπληθείς σύναξη άρχισε να σκορπίζεται. Όλοι ασπάστηκαν το χέρι του Γέροντα και βγήκαν απ' το σύρμα με φανερό τον ενθουσιασμό κι έκδηλη τη συγκίνηση στα πρόσωπα τους.

Πρεσβύτερος Διονύσιος Τάτσης

Εφημερίδα Ορθόδοξος Τύπος

Ο ΓΕΡΩΝ ΠΑΪΣΙΟΣ Ο ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ


Αρχιμανδρίτη Γεωργίου

Ο Γέρων Παΐσιος δεν έχει ανάγκη από τους δικούς μας επαίνους η την δική μας παρουσίαση. Με την Χριστομίμητο αγάπη του ανέπαυσε τον Θεόν και τους ανθρώπους και γι' αυτό πολύς είναι ο έπαινος του στην Εκκλησία του Θεού.
Είχε το σπάνιο χάρισμα να αναπαύει ανθρώπους κάθε κατηγορίας, κάθε μορφώσεως και κάθε πνευματικής καταστάσεως. Ενθυμούμαι την περίπτωση ενός ψυχίατρου - ψυχαναλυτού πού πέρασε από την Μονή μας μετά την συνάντηση του με τον Γέροντα. Όχι μόνο είχε αναπαυθεί, αλλά και μου είπε ότι όσα του είπε ό Γέροντας, ήταν ή τελευταία λέξη της ψυχιατρικής. Είναι γνωστό ότι ό π. Παΐσιος δεν διάβαζε αλλά βιβλία εκτός από το Ευαγγέλιο και τον Αββά Ισαάκ τον Σύρο.Για να αναπαύσει μία ψυχή δεν εφείδετο χρόνου και κόπου. Κάποτε είχα την απορία πώς μπόρεσε να θεραπεύσει ένα νέο με σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα. Από σεβασμό δεν τον ερωτούσα. Μετά από χρόνια απήντησε στην απορία μου ως εξής: «Όταν κάποιος έχει ένα πρόβλημα, πρέπει να τον ακούς με προσοχή και όση ώρα σου ομιλεί να μη δείξεις ότι κουράστηκες, γιατί τα έχασε όλα. Να, εγώ τον τάδε νέο μία ημέρα τον άκουγα ακίνητος επί εννέα ώρες. Γι' αυτό έπαθαν τα έντερα μου». Δεν ήταν ή μόνη περίπτωση πού ή θυσιαστική αγάπη του π. Παϊσίου θαυματούργησε.
Άλλη φορά, όταν τον ερώτησα για κάποιο δύσκολο πρόβλημα πού ως Πνευματικός συναντούσα στην εξομολόγηση, μου είπε: «Άκουσε πάτερ, όταν κάποιος γίνει Πνευματικός, πρέπει να αποφασίσει να πάει στην κόλαση γι' αυτούς πού εξομολογεί Αλλιώς να μη γίνεται Πνευματικός. Άλλ' εγώ σου λέγω ότι εκεί πού θα πάει στην κόλαση, θα την κάνη Παράδεισο γιατί θα έχει την αγάπη». Φοβερός Λόγος, πού μόνο ένας θεοφόρος άνθρωπος θα μπορούσε να ειπεί. Είναι γνωστό ότι τα τελευταία τριάντα χρόνια ή Παναγία μας φρόντισε για την επάνδρωση του Αγίου Όρους. Ό π. Παΐσιος ανήκει στους Γέροντες εκείνους πού βοήθησαν πολλούς νέους να πάρουν την απόφαση να γίνουν μοναχοί. Και ακόμη βοήθησε πολλούς νέους μοναχούς να ριζώσουν στο Άγιο Όρος και να καρποφορήσουν. Τον νοιώθαμε συμπαραστάτη στον αγώνα μας για την διαποίμανση των νέων μοναχών μας, αλείπτη πολλών πού αγωνίζονταν κατά του διαβόλου, των παθών και του κόσμου.
Συχνά ό Γέροντας συμβούλευε να έχουμε πνευματική αρχοντιά και φιλότιμο. Αυτές οι αρετές διέκριναν και τον ίδιο, όπως γνωρίζουν όσοι τον είχαν συναναστροφή. Κάποτε πού τον επεσκέφθην στο παλαιό του κελί του Τιμίου Σταυρού, όταν μετά την συνομιλία μας τον χαιρέτησα, με συνόδευε για αρκετό διάστημα. Μόλις του είπα ότι πρέπει να μη κοπιάζει και να επιστρέψει στο κελί του, με χαιρέτησε και αναχώρησε. Αν δεν του έλεγα να επιστρέψει, θα με συνόδευε ως το Αντιπροσωπεία μας στις Καρυές.
Θα πρέπει ακόμη να ειπώ ότι το προορατικό χάρισμα φανέρωνε σπάνια και ποτέ για επίδειξη αλλά για ωφέλεια των ψυχών. Σε νέο αδελφό πού τον επισκέφθει και είχε λογισμό κατά του Ηγουμένου, ότι δεν του έκανε κοντό (κολόβιο), πριν ό αδελφός του ειπεί τον λογισμό του, ό Γέροντας του είπε: «Ευλογημένε, τι λογισμό έχεις ότι ό Γέροντας δεν σου κάνει κοντό;»
Παρηγορούσε τους νέους μοναχούς, όταν στεναχωριόντουσαν για κάποιες αδυναμίες τους, όπως την ζήλια, τις οποίες χαρακτήριζε ως παιδικά ελαττώματα. Φυσικά τους συμβούλευε ότι έπρεπε να ωριμάσουν και να τα ξεπεράσουν.
Τον π. Παΐσιο χαρακτήριζε και ή πασών των αρετών ανωτέρα, ή διάκρισης. Βοηθούσε την κάθε ψυχή να ανακάλυψη την κλίση της και την από Θεού κλίση της, για να εύρει την όντως ανάπαυση.
Ή αγάπη του αγκάλιαζε όλο τον κόσμο. Πολλούς ανθρώπους, και μάλιστα νέους, βοήθησε να ζήσουν την χριστιανική ζωή στον κόσμο και στην οικογενειακή ζωή.
Όταν συνομιλούσες με τον Γέροντα, είχες την αίσθηση ότι είσαι στην αγκαλιά του Θεού.
Θα πρέπει ακόμη να τονισθεί ότι ό π. Παΐσιος ήταν πολύ ευαίσθητος στα δογματικά ζητήματα.
Κάποτε μου έγραψε: «Τα δόγματα δεν μπαίνουν στην ΕΟΚ».
Ακολούθησε και στο σημείο αυτό την οδό όλων των Αγίων Πατέρων πού πίστευαν και ομολογούσαν ότι όχι μόνο ή αρετή αλλά και ή ορθοδοξία της πίστεως χρειάζεται για να σωθεί ό άνθρωπος.
Την αγία του ζωή επεσφράγισε με τον άγιο θάνατο του. Εδέχθη την οδυνηρή ασθένεια του ως δώρων Θεού και εχαίρετο με την σκέψη ότι και οι εν τω κοσμώ Χριστιανοί, πού κατατρύχονται από την ίδια ασθένεια, θα παρηγορούνται μαθαίνοντας ότι και οι μοναχοί πάσχουν από αυτήν. Είχε ξεπεράσει την φιλαυτία.
Δεν εστενοχωρείτο για την ιδική του ασθένεια, αλλά και επί κλίνης οδυνηρός ευρισκόμενος εσκέπτετο τους πάσχοντας συνανθρώπους του. Ακόμη και τις τελευταίες ήμερες της ζωής του ενδιεφέρετο για τα προβλήματα των ανθρώπων. Σε ευσεβές ανδρόγυνο πού τον επεσκέφθη λίγες ήμερες προ της κοιμήσεως του και πού είχε θυγατέρες ανύπανδρες, είπε: «Σας δίδω εντολή να ενδιαφερθείτε για την αποκατάσταση των θυγατέρων σας». Με την ευχή του ή εντολή και επιθυμία του εξεπληρώθη.
Αιωνία σου ή μνήμη σεβαστέ Γέροντα. Σε ευχαριστούμε για όσα μας προσέφερες, μας παρηγόρησες, στήριξες, νουθέτησες με τους λόγους σου και με την βιωτή σου. Ευχου να ακολουθούμε και εμείς τα ίχνη σου, καθώς και συ ακολούθησες πιστά τα ίχνη του Σωτήρος Χριστου.


ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ

Καθηγούμενος Ιεράς Κοινοβιακής ΜονήςΌσιου Γρηγορίου Αγίου Όρους

Ενας αφιερωματικός τόμος για την Θεοτόκο


Οι συγγραφείς του βιβλιου -Η ΥΠΕΡΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ-(που είναι αφιερωματικός τόμος στην Παναγία 392 σελίδων),προσφέρουν περιορισμένο αριθμό αντιτύπων,του βιβλίου ως εξής.

Από ένα(1) έως πέντε (5) αντίτυπα στην τιμή των 25 ευρώ το ένα.

Β.Από έξι (6) αντίτυπα και πάνω στην τιμή των 20 ευρώ το αντίτυπο.

(Στα βιβλιοπωλεία το βιβλίο διατίθενται στην τιμή των 40 ευρώ)

Τα έσοδα απο το βιβλίο θα διατεθούν στο Ορθόδοξο Ιεραποστολικό κλιμάκιο στην Ινδονησία,στην περιοχη MEDAN.

(υπεύθυνος π.Χρυσόστομος ΜANALU)


Οι ενδιαφερόμενοι να προμηθευτούν το βιβλίο αυτό ας στείλουν τα στοιχεία τους (όνομα-διεύθυνση) στο e-mail .

athanasiou.art@tellas.gr


ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ

H YΠΕΡΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ

ΕΙΣΑΓΩΓΗ 11

«Θεοτόκε" οικείωσις προς Θεόν της δευτέρας παλιγγενεσίας»

(πρώην Μητροπολίτου Ερζεγοβίνης ΑΘΑΝΆΣΙΟΥ ΓΙΕΦΤΙΤΣ)



ΜΕΡΟΣ Α'

Πηγές αναφοράς για την Θεοτόκο 17

Α'. Η Θεοτόκος στα Ευαγγέλια 17

Β'. Η Θεοτόκος στην Αποκάλυψη 26

Γ'. Η Θεοτόκος στα απόκρυφα ευαγγέλια 28

Α'. Η Θεοτόκος στην Παλαιά Διαθήκη 29

Η ζωή της πρώτης Αγίας, της Παναγίας, της Υπεραγίας Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και Αειπαρθένου Μαρίας 33

Α'. Οι γονείς της Θεοτόκου - Η Γέννηση Της 34

Β'. Τα Εισόδια της Θεοτόκου στο Ναό 37

Γ'. Ο μνήστωρ Ιωσήφ και ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου 39

Δ'. Η Μαριάμ επισκέπτεται την Ελισάβετ 44

Ε'. Το ταξίδι στη Βηθλεέμ καιη Γέννηση του Χριστού 46

ΣΤ'. Η Περιτομή και η Υπαπαντή του Χριστού 48

Ζ'. Η φυγή στην Αίγυπτο 49

Η'. Ο Ιησούς δωδεκάχρονος στα Ιεροσόλυμα 49

Θ'. Στον Γάμο της Κανά 50

/I. Σταυρός και Ανάσταση 50

ΙΑ'. Η Παναγία κοντά στους Αποστόλους κατά την Πεντηκοστή 51

IB'. Η Θεομήτωρ στο Αγιον Όρος 52

ΙΓ'. Η Μετάσταση της Θεοτόκου 54

ΙΔ'. Η ηλικία της Θεοτόκου 57

ΙΕ.Η Θεοτόκος και ο Αναστημένος Χριστός 58

Η Γενεαλογία της Παναγίας 59

«Θεοτόκε" ανασώσασα το προγονικόν ήττημα» (Επισκόπου Διοκλείας Καλλίστου Γουέαρ) 62

«Περί του σεβασμού των πιστών προς την Υπεραγίαν Δεσποιναν Θεοτόκον

και Αειπάρθενον Μαρίαν και περί των αγίων αυτής εικόνων και περί των ιερών ναών των τιμωμένων επ' ονόματι αυτής» (Αγίου Νεκταρίου) 65





ΜΕΡΟΣ Β'

Η Θεοτόκος Μητέρα Θεού και ανθρώπων 73

«Στην Αγία Μαρία την Θεοτόκο» (αγ. Ησυχίου Ιεροσολύμων) 78

Εγκωμιαστικοί Λόγοι Πατέρων της Εκκλησίας στην Υπεραγία Θεοτόκο 84

Ερμηνείες του ονόματος Μαρία η Μαριάμ 95

Η Θεοτόκος τύπος και εικόνα της Εκκλησίας 102

Το θεομητορικό κάλλος 104

Περί του χαρακτήρος της Θεοτόκου 104

Παραδειγματίζει με την σιωπή 107

Η ταπεινοφροσύνη της Παναγίας 110

Αγνότητα-Υπομονή Παναγίας 111

«Εγκώμιον εις την Υπεραγίαν Θεοτόκον»

(αγ. Επιφανίου Επισκ. Κωνσταντίας Κύπρου) 113

Ο Ακάθιστος Ύμνος 124

Σύντομο Ιστορικό 125

Η θέση του Ακάθιστου Ύμνου στη Λειτουργική πράξη 126

Ποιητές του Ύμνου - Χρονολογία σύνθεσης 127

Χαρακτηριστικά του Ύμνου 128

Δομή της Ακολουθίας του Ακάθιστου 129

Περιεχόμενο του Ύμνου 130

Βιβλικές προτυπώσεις και χαρακτηρισμοί της Θεοτόκου στον Ακάθιστο Ύμνο 130

Η Σκηνή του Μαρτυρίου-Συμβολισμοί 146

Η Θεοτόκος στη ζωή της Ρωμιοσύνης 148

Βυζαντινοί προσκυνηματικοί Ναοί στην Κων/πολη 149

Η Θεοτόκος ως Υπέρμαχος Στρατηγός 154



ΜΕΡΟΣ Γ

Συνοπτική Δογματική Διδασκαλία της Ορθόδοξης Εκκλησίας για την Θεοτόκο 171

Α'. Ο όρος «Θεοτόκος» 171

Β. Η Αειπαρθενία 173

Γ'. Αγιότητα και αναμαρτησία της Θεοτόκου 175

Δ'. Η Θεοτόκος ως ιλασμός και σωτηρία των ανθρώπων 177

Ε'. Η μεσιτεία της Θεοτόκου 177

ΣΤ'. Η Μετάσταση της Θεοτόκου 178

«Ασπιλη σύλληψη» της Θεοτόκου και Ορθόδοξη Εκκλησία 181

«Θεοτόκε, τόπος Κυρίου, η θεοστιβής γαία»

(π. Γ. Φλωρόφσκυ) 184

Η Θεοτόκος και το προπατορικό αμάρτημα 185

Η Θεοτόκος Παρθένος και Μητέρα (Νικόδημου Αγιορείτου) 188



ΜΕΡΟΣ Δ'

Η αγιογραφία της Παναγίας και η θέση της στον Ιερό Ναό 193

Εικονογραφικοί τύποι της Θεοτόκου 195

«Θεομητορικές απεικονίσεις στη Ρώμη δύο αιώνες πριν την Οικουμενική Σύνοδο της Εφέσσου» (Κ. Χαραλαμπίδη ομοτ. Καθηγ. Α.Π.Θ.) 197

Οι κυριώτεροι εικονογραφικοί τύποι της Θεοτόκου 200

Η Βρεφοκρατούσα 201

Η Οδηγήτρια 202

Η Γλυκοφιλούσα 203

Η Ελεούσα 204

Η Παναγία του Βλαδίμιρ 204

Η Αμόλυντος 205

Η Γαλακτοτροφούσα 206

Η Μεσίτρια 206

Η Αγιοσορίτισσα 209

Η Βλαχερνίτισσα 210

Η Ζωοδόχος Πηγή 210

Η Παναγία του Χάρου 211

Η Βασίλισσα 212

Η Ρίζα του Ιεσσαί 223

Ρόδον το Αμάραντον 214

Η Πλατυτέρα των Ουρανών 214

Παναγία η Κυοφορούσα 214

Η Παναγία της Βάτου 215

Παναγία η Αιματοδακρύουσα 215



ΜΕΡΟΣ Ε'

Θεομητορικές Εορτές (Μέρος Α') 219

Οι εορτές της Θεοτόκου στον ενιαυτό 220

Πως καθιερώθηκαν οι Θεομητορικές εορτές 222

«Ευλάβεια εις την Θεοτόκον» (αγ. Κοσμά Αιτωλού) 232

Γενέθλιον της Θεοτόκου 234

Από το Συναξάριο της εορτής 235

Περιγραφή της εικόνας 236

Θεολογικά μηνύματα από την εορτή 237

«Εις την υπερένδοξον γέννησιν της Υπεραγίας Δεσποίνης ημών Θεοτόκου» (αγ. Νικολάου Καβάσιλα) 239

Η Αγία Σκέπη 256

Από το Συναξάριο της εορτής 257

Τα Εισόδια της Θεοτόκου 259

Από το Συναξάριο της εορτής 260

Ερμηνεία της εικόνας των Εισοδίων της Θεοτόκου 260

«Περί των Εισοδίων της Υπεραγίας Θεοτόκου»

(αγ. Γρηγορίου του Παλαμά) 263

Η Σύλληψη της Αγίας 'ννης 268

Ιστορικά στοιχεία 269

Η Σύναξις της Θεοτόκου 270

Από το Συναξάριο της εορτής 271

«Ο Λόγος σαρξ εγένετο»

(Οσ. Συμεών Νέου Θεολόγου) 272

Η εορτή της Υπαπαντής 281

«Η Μάνα, και οι μάνες του κόσμου» 284

Ευαγγελισμός 286

Τι σημαίνει Ευαγγελισμός; 287

Από το Συναξάρι της εορτής 288

Ερμηνεία του χαρακτηρισμού «Κεχαριτωμένη» 288

Η ερμηνεία της εικόνας του Ευαγγελισμού 290

«Προσωπική μέθεξη του Ευαγγελισμού»

(Μητρ. Ναυπάκτου Ιεροθέου) 292

«Οι πηλινόγλωσσοι υμνήσωμεν την κεχαριτωμένην» (αγ. Ιωάννου Δαμασκηνού) 294

«Εις τον Ευαγγελισμόν της Υπεραγίας Δεσποίνης ημών και Αειπαρθένου Μαρίας» (αγ. Νικολάου Καβάσιλα) 296

Η Ζωοδόχος Πηγή 311

Ιστορικό της εορτής 312

θεολογικά μηνύματα από την εορτή της Ζωοδόχου Πηγής 314

Η ιστορική παράδοση περί της Τίμιας Ζώνης και της Τιμίας Εσθήτος της Θεοτόκου 317

Η ενδυμασία στην εποχή του Χριστού 318

Aλλα ιστορικά στοιχεία
για την Εσθήτα και την Ζώνη 319

Η Τίμια Ζώνη στο 'γιον Όρος 323

Μερικά θαύματα της Αγίας Ζώνης 324

Η Κατάθεσις της Τίμιας Εσθήτος της Θεοτόκου 327

Μηνύματα από την εορτή της Κατάθεσης

της Εσθήτος της Θεοτόκου 328

Η Κοίμησις της Υπεραγίας Θεοτόκου 330

Από το Συναξάριο της εορτής 332

Οι τελευταίες στιγμές της Παναγίας (Ιωάννου Γεωμέτρου, Ι' αιώνας) 332

Περιγραφή της εικόνας της Κοιμήσεως της Θεοτόκου 339

Θεολογικά μηνύματα από την εικόνα της Κοιμήσεως 339

«Περί της Κοιμήσεως της Υπεραγίας Θεοτόκου» (αγ. Γρηγορίου του Παλαμά) 341

«Θεοτόκε" απαρχή αληθώς των τιμιωτάτων» (Φιλόθεου Κόκκινου) 344

«Εγκώμιον εις την Κοίμησιν της Αγίας Δεσποίνης ημών Θεοτόκου» (Θεοδώρου Στουδίτου) 346

«Λόγος εις την Κοίμησιν της Υπεραγίας Θεοτόκου» (αγ. Ιωάννου του Δαμασκηνού) 354

Ιστορικά στοιχεία για τον Τάφο της Παναγίας 355

ΣΟΦΕΣ ΚΟΥΒΕΝΤΕΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ