Πηγή: Λογισμικό "Σήμερα"

ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΤΟΥ ΝΑΟΥ

Η φωτογραφία μου
Δέν έχουμε γραφτή μαρτυρία ούτε κτιτορική επιγραφή μέ τό έτος Ίδρυσης του Ι.Ναού τής Παναγίας. Ό Λαμπρυνίδης (Ή Ναυπλία, ό.π.. ο. 129) υποθέτει ότι πρέπει νά είναι ό πρωτεύων ορθόδοξος ναός του Ναυπλίου (επειδή ό "Αγιος Γεώργιος άνηκε στους καθολικούς) έπί' Ενετοκρατίας. Ή Παναγία έχει σχήμα βασιλικής χωρίς τρούλο. Ό νάρθηκας της πρέπει νά έγινε μετά τήν Απε¬λευθέρωση, όπως καί τό τριώροφο καμπαναριό της στη ΝΔ του πλευρά. 'Από τόν Γερμανό περιηγητή Ρ,βίηποΙά Ιυόβηβυ, αναφέρεται τό 1588 - στην περιγραφή του γιά τό Ναύπλιο - μιά άλλη Παναγία έξω άπό τά τείχη τής πολιτείας πού τήν κατέχουν" Ελληνες μοναχοί. Καθώς καί άλλη έκκλησούλα αφιερωμένη κι αυτή στή Θεοτόκο, επειδή βρίσκεται κοντά σέ σπηλιά. στά δυτικά βράχια τοϋ Ρωμαίικου κάστρου (Ακροναυπλία). ' Η δεύτερη αυτή είναι ή αγαπημένη τών κατοίκων τοΰ Ναυπλίου, ή «Παναγίτσα»: πανέμορφο προσκυνητάρι τους στό «Γύρο τής "Αρβανιτιάς», τόν πιό ρομαντικό περίπατο τ" Άνα-πλιού. Καί ποτέ δέν μπερδεύουν τήν «Παναγίτσα» τοϋ βράχου μέ τήν «Παναγία» τής πόλης τ' Άναπλιοΰ, αφιερωμένη στή Γέννηση τής Θεοτόκου. "Ως σήμερα φροντισμένη μέ αγάπη ή Παναγία, αντιπροσωπεύει ένα άπό τά πιό ώραϊα ιστορικά καί εκκλησιαστικά μνημεία τής πολιτείας.

Το βάρος της σαρκικής αμαρτίας-Σέ οίκο ανοχής

Σε μια μητέρα ό Γέροντας Πορφύριος έλεγε: «Να προσέχεις και να προσεύχεσαι, τα παιδιά σου να μην πέσουν στη σαρκική αμαρτία. Βέβαια και με τον λογισμό αμαρτάνει κανείς, αλλά ελαφρότερα, ενώ με τη σαρκική συν­εύρεση πολύ βαρύτερα, γιατί με αυτήν γίνονται βαθιές αλλαγές καί ζημιές στην ψυχή».



Σέ οίκο ανοχής
Θα σας αφηγηθώ μια ιστορία, πού δείχνει πόσο με­γαλείο είχε ή ψυχή του πατρός Πορφυρίου.
Πριν από πάρα πολλά χρόνια, παραμονή των Θεοφανείων, πήγε, κατά το έθιμο, ν" αγιάσει τα σπίτια. Όπως έμπαινε στα σπίτια ένα ένα, μπήκε και σ' ένα σπίτι, το όποιο, χωρίς να το γνωρίζει ό ίδιος, ήταν οίκος ανοχής.
Την ώρα πού άρχισε να ψάλλει «Σώσον, Κύριε, τον λαόν Σου...» και ν' αγιάζει, του λέει ή ιδιο­κτήτρια: «Μη, μη, δεν κάνει αυτές να φιλήσουν το σταυρό». Κι ό Γέρων Πορφύριος της αποκρίθηκε: «Δεν ξέρω αν αυτές ή εσύ δεν κάνει να φιλήσουν το Σταυρό». Ασπάσθηκαν το σταυρό οι γυναίκες εκείνες και ό Γέρων Πορφύριος τις είπε και μερικά λόγια έκεί. Τους μίλησε για την αγάπη προς το Θεό, πού ήταν το αγαπημένο του θέμα.
Βλέποντας την έξαγιασμένη μορφή του Γέροντος Πορφυρίου οί γυναίκες εκείνες υπέστησαν μια εσωτε­ρική αλλοίωση· ιδιαίτερα, όταν τις είπε: «Να αγαπήσετε το Χριστό, πού σας αγαπά, και θα δείτε τότε πόσο ευτυχισμένες θα είστε. "Αν ξέρατε πόσο σας αγαπά ό Χριστός! Προσπαθήστε κι εσείς να τον αγαπήσετε».
Γνώριζε ό Γέρων Πορφύριος ότι, αν εκείνες οί γυναίκες γνώριζαν το Χριστό και τον αγαπούσαν, διότι ή γνώση οδηγεί στην αγάπη, θα εγκατέλειπαν εκείνο το άθλιο επάγγελμα πού έκαναν.

ΣΟΦΕΣ ΚΟΥΒΕΝΤΕΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ