Η χαρά είναι τού Χριστού, η λύπη είναι τού διαβόλου

ΓΕΡΟΝΤΑ Παϊσιε, αυτόν τον καιρό, στενοχωριέμαι πολύ.
- Γιατί στενοχωριέσαι; Βούλιαξαν τα καρά­βια σου;
Πού τα έβγαλες καί βούλιαξαν; στον Ατλαντικό;
Καλά, βγάζουν τα καράβια με τέτοιον καιρό στον ωκεανό; Πόσα βούλιαξαν;
-"Ολα, Γέροντα, βούλιαξαν.
-"Ε, τότε είσαι ακτήμων καί μπορείς νά γίνεις καλός χριστιανός ! Γιατί δεν δοξάζεις διαρκώς τον θεό; Τί σου λείπει; Να’ χει λύπη ένας άνθρωπος πού βρίσκεται μα­κριά από τον Χριστό, το καταλαβαίνω- άλλα νά έχει λύπη ένας πού είναι κοντά στον Χριστό, δεν το κατα­λαβαίνω, γιατί, καί πόνο να έχει, ό πόνος του μελώνεται από τον Χριστό.
"Οπως έχω καταλάβει, στον άνθρωπο δεν υπάρχει φαρμάκι, γιατί, άν το φαρμάκι το ακουμπήσει στον Χριστό, γίνεται γλυκό σιρόπι. "Οποιος έχει μέσα του φαρμάκι, σημαίνει ότι δεν ακουμπάει τά προβλήματα του στον Χριστό.
Ή χαρά είναι του Χριστού, ή λύπη είναι του δια­βόλου. "Οταν βλέπω χριστιανό νά είναι σάν ζημιωμένος μπακάλης, ξέρετε πώς στενοχωριέμαι; "Αλλο ή κατά Θεόν λύπη, το χαροποιόν πένθος που γεννιέται από την μετάνοια. Τότε ό άνθρωπος αγάλλεται. Ή σιωπή, ή συστολή πού έχει, στάζουν μέλι στην καρδιά του. "Οταν δώ έναν τέτοιον άνθρωπο, νά του φιλήσω και τά πόδια.
-Γέροντα, άπό που θά καταλάβει κανείς άν ή λύπη του είναι πράγματι κατά θεόν;
-"Ας υποθέσουμε, κάνει μιά αμαρτία ό άνθρωπος και λυπάται. "Αν λυπάται από καθαρό φιλότιμο γιά την πτώση του, γιατί στενοχώρησε τον Χριστό, νιώθει μέσα του έναν γλυκό πόνο, γιατί ό θεός σκορπά στην ψυχή του γλυκύτητα, τήν θεία παρηγοριά. Αυτή ή λύπη είναι κατά θεόν. Ένώ, όταν κανείς νιώθει συνεχή λύπη με άγχος και απελπισία, πρέπει νά καταλάβει ότι αυτή ή λύπη δεν είναι κατά θεόν. Ή κατά θεόν λύπη είναι χαρά πνευματική και φέρνει στην ψυχή παρηγοριά, ενώ ή λύπη πού δεν είναι κατά θεόν φέρνει άγχος και αδιέξοδο

Ο Γέροντας Πορφύριος συμβούλευε να μην κατακρίνουμε τους άλλους για τις αμαρτίες τους, διότι ο Θεός θα επιτρέψει να πέσουμε κι εμείς στις ίδιες αμαρτίες. ΄Έλεγε κάποτε:
«Μία νοικοκυρά σ’ένα χωριό, την ώρα που άναβε φωτιά στο φούρνο της για να ψήσει ψωμί, ευχήθηκε να μπορούσε να κάψει ζωντανή στο φούρνο της μια κοπέλα από γειτονικό χωριό, που έμεινε έγκυος με κάποιο άγνωστο. Σε λίγα χρόνια , όταν ο άντρας της
ξενιτεύτηκε έπεσε και εκείνη στην μοιχεία από όπου και έμεινε έγκυος.»
Και κατέληξε:
«Γι’αυτό Ο Θεός μας συμβουλεύει να μην καταριόμαστε και να κατακρίνουμε κανένα, ούτε τον εχθρό μας, γιατί στο τέλος θα πέσουμε και εμείς στις ίδιες αμαρτίες προκειμένου να ταπεινωθούμε και να μάθουμε να σεβόμαστε τον άλλο έστω και αν ακόμη αμαρτάνει μέσα στην ελευθερία του.



Ρώτησε κάποιος τον π.Πορφύριο
-Πως πρέπει να είναι η αγάπη μας προς τον Θεό;
Και του απάντησε ο Γέροντας με ένα παράδειγμα:
«Ήταν μια φορά μια κοπέλα που είχε ερωτευθεί πάρα πολύ έναν νέο, που τον έλεγαν Νίκο. Αυτή που λες σηκωνόταν κάθε νύκτα και κρυφά από τους δικούς της, πηδούσε από το παράθυρό ης και πήγαινε ξυπόλυτη μέσα από τα χωράφια που υπήρχαν αγκάθια για να συναντήσει τον αγαπημένο της ματώνοντας τα πόδια της. Όταν επίσης γύριζε στο σπίτι της και κάθονταν μέσα, πάντοτε ο Νίκος της ήτανε εδώ, και μου έδειχνε το μέτωπό της. Ό,τι δουλειές και να έκανε, ο Νίκος της εδώ και μου ξαναέδειχνε το μέτωπό της.»
Έτσι πρέπει και συ παιδί μου να δίνεις όλη σου την δύναμη της αγάπης στον Θεό και ο νους σου να είναι πάντοτε Σε Αυτόν δοσμένος.


Ο π.Παϊσιος βρέθηκε κάποτε στην Αθήνα για κάποια υπόθεσή του. Την Κυριακή στον Ναό που εκκλησιάστηκε, κατά την ώρα της Θείας Λειτουργίας, τα παιδάκια που διακονούσαν στο Ιερό μιλούσαν και έκαναν φασαρία. Συμπτωματικά βρισκόντουσαν εκεί και ένας καθολικός όπου είχε κατασκανδαλιστεί από τον σαματά αυτό.
Όταν πλέον τελείωσε η Θ.Λειτουργία είπε στον Γέροντα:
-Πάτερ είδατε τι φασαρία κάνανε τα παιδιά μέσα στο Ιερό;Σε εμάς όταν γίνεται Θ.Λειτουργία δεν ακούγεται ούτε η ανάσα των ανθρώπων.
Και ο γέροντας χαμογελώντας απάντησε:
-Τα παιδάκια αισθάνονται άνετα εδώ και κινούνται έτσι ελεύθερα, γιατί ξέρουν ότι βρίσκονται στο σπίτι του Πατέρα τους και όχι σε κάποιο ξένο σπίτι.


Σήμερα παντού κυριαρχεί το κοσμικό πνεύμα.
Ο Θεός δίνει πλουσιοπάροχα ευλογίες και αγαθά για να μας αναγκάσει κατά κάποιο τρόπο να δώσουμε και μεις ελεημοσύνες. Εμείς όμως ή παίρνουμε μεγαλύτερα ψυγεία για να μην μας χαλάσουν από την πολυκαιρία τα τρόφιμα ή μεγαλώνουμε τις αποθήκες μας για να χωρούν περισσότερα. Σήμερα παντού επικρατεί η επιθυμία της πλεον-εξίας. (πΠαίσιος.)



Όσο μπορείτε να ζήτε πιο απλά. Μην δυσκολεύετε μόνοι σας τη ζωή σας. Οι πολλές ευκολίες κάνουν δέσμευμένους τους ανθρώπους σήμερα.

Όταν παιδάκια «κοιμηθούν» μικρά, πάνε κατ' ευθείαν στον Παράδεισο, σαν αγγελούδια. Καί όταν με τη σειρά τους κοι μηθούν οι γονείς τους, αυτά τα αγγελάκια τους υποδέχονται με λαμπάδες αναμμένες. Οι γονείς έχουν πνευματικό μισθό για τα αγγελούδια-παιδιά τους. Όπως καί το αντίθετο: Όταν το παιδάκι κάπως μεγαλώσει και δεν πάρει το σωστό δρόμο, τότε και γονείς ζημιώνονται.

Οι γονείς πού έχουν παιδάκια κάπως καθυστερημένα «μογγολάκια» κ.λ.π. δεν πρέπει να στενοχωρούνται γι' αυτά γιατί αυτά είναι σωσμένα. Πρέπει μάλιστα να χαίρονται, γιατί χωρίς ιδιαίτερους αγώνες, έχουν κερδισμένο τον Παράδεισο.! Τι άλλο θέλουν από το να έχουν ένα παιδί, πού έχει εξασφαλισμένο τον Παράδεισο; "Αν το δέχονται το θέμα έτσι, πνευματικά καί αυτοί ωφελούνται καί έχουν και πνευματικό μισθό.

Όταν ακούω χριστιανούς να λένε δτι ό πατέρας μου πέθανε καί κλαίνε, στενοχωρούμαι, γιατί δεν μπορούν να πιστέψουν και να καταλάβουν ότι ό θάνατος είναι απλώς μια μετάβαση σε έναν άλλο τρόπο ζωής.