Πηγή: Λογισμικό "Σήμερα"

ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΤΟΥ ΝΑΟΥ

Η φωτογραφία μου
Δέν έχουμε γραφτή μαρτυρία ούτε κτιτορική επιγραφή μέ τό έτος Ίδρυσης του Ι.Ναού τής Παναγίας. Ό Λαμπρυνίδης (Ή Ναυπλία, ό.π.. ο. 129) υποθέτει ότι πρέπει νά είναι ό πρωτεύων ορθόδοξος ναός του Ναυπλίου (επειδή ό "Αγιος Γεώργιος άνηκε στους καθολικούς) έπί' Ενετοκρατίας. Ή Παναγία έχει σχήμα βασιλικής χωρίς τρούλο. Ό νάρθηκας της πρέπει νά έγινε μετά τήν Απε¬λευθέρωση, όπως καί τό τριώροφο καμπαναριό της στη ΝΔ του πλευρά. 'Από τόν Γερμανό περιηγητή Ρ,βίηποΙά Ιυόβηβυ, αναφέρεται τό 1588 - στην περιγραφή του γιά τό Ναύπλιο - μιά άλλη Παναγία έξω άπό τά τείχη τής πολιτείας πού τήν κατέχουν" Ελληνες μοναχοί. Καθώς καί άλλη έκκλησούλα αφιερωμένη κι αυτή στή Θεοτόκο, επειδή βρίσκεται κοντά σέ σπηλιά. στά δυτικά βράχια τοϋ Ρωμαίικου κάστρου (Ακροναυπλία). ' Η δεύτερη αυτή είναι ή αγαπημένη τών κατοίκων τοΰ Ναυπλίου, ή «Παναγίτσα»: πανέμορφο προσκυνητάρι τους στό «Γύρο τής "Αρβανιτιάς», τόν πιό ρομαντικό περίπατο τ" Άνα-πλιού. Καί ποτέ δέν μπερδεύουν τήν «Παναγίτσα» τοϋ βράχου μέ τήν «Παναγία» τής πόλης τ' Άναπλιοΰ, αφιερωμένη στή Γέννηση τής Θεοτόκου. "Ως σήμερα φροντισμένη μέ αγάπη ή Παναγία, αντιπροσωπεύει ένα άπό τά πιό ώραϊα ιστορικά καί εκκλησιαστικά μνημεία τής πολιτείας.

Τά φίδια της Κεφαλλονιάς

ΣΤΗ ΝΟΤΙΑ Κεφαλλονιά, κοντά στό χωριό Μαρκόπου­λο, συναντάμε την εκκλησία της Κοιμήσεως. Έκεί κά­θε Δεκαπενταύγουστο συμβαίνει κάτι περίεργο και θαυμαστό. Άπό την εορτή της Μεταμορφώσεως εμφα­νίζονται μέσα κι έξω από τόν ναό φίδια. Είναι τά λεγό­μενα «φίδια της Παναγίας»,
Όσο περνούν οί μέρες πληθαίνουν κι αυτά, καί την παραμονή της Κοιμήσεως αυξάνονται υπερβολικά. Βλέπεις Μαρκοπουλιώτες νά γυρίζουν στή ρεματιά, στην όχθη της οποίας είναι χτισμένη ή εκκλησία, για νά μαζέψουν φίδια νά τά φέρουν στην Παναγία. Άπό που βγαίνουν, αλλά καί που κρύβονται μετά τήν εορτή, κα­νείς δέν γνωρίζει. Παραμένει ένα μυστήριο.
Τήν ώρα του εσπερινού κυκλοφορούν ελεύθερα α­νάμεσα στους πιστούς, στά προσκυνητάρια καί στά στα­σίδια, χωρίς νά φοβούνται κανένα.
— Θ' ανεβαίνουν στον κόρφο σας, λένε οί χωρικοί γιά νά προετοιμάσουν τους ξένους, καί μέ τή χάρη τσή Παναγίας δέν θά σας πειράζουνε. Θά τά βαστάτε στό χέρι σας καί θά σας γλύφουνε σά γατσούλια.
Τό γεγονός αυτό τονίζει τό ακόλουθο τοπικό δίστιχο:
«Το φίδια άπ' τό Μαρκόπουλο καλαίνω νά μέ φάνε,
μά κείνα είναι τσή Παναγιάς καί μέ χαϊδολογάνε».
Πραγμτικά, βλέπει κανείς απίστευτα πράγματα: "Αλλα φίδια τυλιγμένα σάν βραχιόλια στά μπράτσα των πιστών. "Αλλα ανεβασμένα στην είκόνα της Παναγίας ή στον Εσταυρωμένο, καί άλλα στους άρτους της αρτο­κλασίας. Μπορεί επίσης ένα φίδι ν' άνεβει στό ευαγ­γέλιο, πού διαβάζει ό παπάς τήν ώρα της θ. λειτουργίας. Πανηγυρίζουν κι αυτά σάν εκπρόσωποι του ζωι­κού βασιλείου μαζί με τους χριστιανούς. Καί δίνουν στην εορτή ένα τόνο «έδεμικό», αφού στην Εδέμ οί πρω­τόπλαστοι ζούσαν άδελφωμένοι με τά ζώα.
Φεύγοντας ή 15η Αυγούστου, αναχωρούν καί τά φί­δια. Γερμανοί φυσιοδίφες τά εξέτασαν, αλλά δέν μπό­ρεσαν νά τά κατατάξουν σέ κανένα από τά γνωστά εί­δη. Είναι γκρίζα, λεπτά, καί δέν περνούν τό μέτρο. Ό­ταν τά χαϊδεύεις, νοιώθεις τό δέρμα τους Βελούδινο καί βλέπεις δυό ματάκια σπινθηροβόλα. Στό πλατύ τους κε­φάλι σχηματίζεται ένας μικρός σταυρός, καθώς επίσης καί στην άκρη της λεπτής γλώσσας τους.
"Αν κάποια χρονιά τά φίδια δέν παρουσιασθούν, εί­ναι κακό σημάδι. Αυτό συνέβη τό 1940, καθώς καί τό 1953, οπότε δοκιμάσθηκε τό νησί από τους σεισμούς.(ΕΜΦΑΝΙΣΕΙΣ ΚΑΙ ΘΑΥΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ εκδ.Ι.Μ.Παρακλήτου)

ΣΟΦΕΣ ΚΟΥΒΕΝΤΕΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ