Ο ΑΠΟΣ ΜΑΚΑΡΙΟΣ Ο ΑΙΓΥΠΤΙΟΣ

Ήταν αναχωρητής Αιγύπτιος ασκητικότατος. Πέρασε τά χρόνια της ζωής του μέσα στην έρημο, σ' ένα στενότατο κελλί, μέ πολύ εγκράτεια και προσευχή. Για τά ασκητικά του παλαίσματα, ο Μακάριος, ονομάστηκε μέγας και ή φήμη του ήταν διαδεδομένη σχεδόν σ' όλα τά ασκητήρια τής Αιγύπτου. Οταν μαζευόταν πολύ πλήθος κοντά του, εκείνος για να αποφύγει τον έπαινο των ανθρώπων εξαφανιζόταν μέσω υπόγειας σύραγγας - πού ένα μέρος αυτής έσκαψε ό ίδιος με τά χέρια του - σε μια σπήλια. Ό δέ Παλλάδιος, οιηγειται γιά τόν όσιο Μακάριο, πολλά φοβερά και εξαίσια κατόρθωμα τα, νίκες κατά των δαιμόνων καί αναστάσεις νεκρών. Έζησε στά χρόνια τοϋ Μεγάλου Θεοδοσίου το (373) και κοιμήθηκε ειρηνικά 90 χρονών.


«ΓΕΡΟΝΤΑ Παϊσιε , όταν πεθάνει ό άνθρωπος, συναισθάνεται αμέσως σε τί
κατάσταση βρίσκεται;
-Ναί, συνέρχεται καί λέει «τί έκανα;», αλλά «φαϊντά γιόκ», δηλαδή δεν
ωφελεί αυτό. "Οπως ένας μεθυσμένος, αν σκοτώσει λ.χ. την μάνα του, γελάει,
τραγουδάει, επειδή δέν καταλαβαίνει τί έκανε, καί, όταν ξεμεθύσει, κλαίει καί
οδύρεται καί λέει «τί έκανα;», έτσι καί όσοι σ' αυτήν τήν ζωή κάνουν αταξίες
είναι σάν μεθυσμένοι. Δέν καταλαβαίνουν τί κάνουν, δέν αισθάνονται τήν
ενοχή τους. Όταν όμως πεθάνουν, τότε φεύγει αυτή ή μέθη καί συνέρχονται.
"Ανοίγουν τά μάτια της ψυχής τους καί συναισθάνονται τήν ένοχη τους, γιατί
ή ψυχή, όταν βγει άπό το σώμα, κινείται, βλέπει, αντιλαμβάνεται μέ μιά
ασύλληπτη ταχύτητα.
Μερικοί ρωτούν πότε θά γίνει ή Δευτέρα Παρουσία. Γιά τον άνθρωπο όμως
πού πεθαίνει γίνεται κατά κάποιον τρόπο ή Δευτέρα Παρουσία, γιατί κρίνεται
ανάλογα μέ τήν κατάσταση στην οποία τον βρίσκει ό θάνατος.
-Γέροντα, πώς είναι τώρα οί κολασμένοι;
-Είναι υπόδικοι, φυλακισμένοι, πού βασανίζονται ανάλογα μέ τις αμαρτίες πού
έκαναν και περιμένουν νά γίνει ή τελική δίκη, ή μέλλουσα Κρίση. Υπάρχουν
βαρυποινίτες, υπάρχουν και υπόδικοι μέ ελαφρότερες ποινές.
-Και οί "Αγιοι και ό ληστής πάνω στον Σταυρό;
Οί "Αγιοι και ό ληστής είναι στον Παράδεισο, αλλά δεν έχουν λάβει τήν τέλεια δόξα, όπως και οί υπόδικοι είναι στην κόλαση, αλλά δέν έχουν λάβει τήν τέ­λεια καταδίκη. Ό Θεός, ενώ έχει πει εδώ και τόσους αιώνες το «μετανοείτε-ήγγικε γαρ ή βασιλεία των ουρανών*, παρατείνει-παρατείνει τον χρόνο, επειδή περιμένει εμάς νά διορθωθούμε. "Αλλά εμείς παραμένοντας στις κακομοιριές μας αδικούμε τους -Αγίους, γιατί δέν μπορούν νά λάβουν τήν τέλεια δόξα, τήν οποία θα λάβουν μετά τήν μέλλουσα Κρίση»(ΌΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΖΩΗ π.Παϊσίου εκδ. Ι. Μ. Σουρωτής- Θεσσαλονίκη)

Πίσω από το κοσμικό πνεύμα της σημερινής «ελευθερίας» της έλλειψης σεβασμού στην Εκκλησία του Χριστού, στους μεγαλύτερους, γονείς και διδασκάλους, που έχουν φόβο θεού, κρύβεται η πνευματική σκλαβιά, το άγχος και η αναρχία, που οδηγούν τον κόσμο στο αδιέξοδο, στην ψυχική και σωματική καταστροφή.
Πίσω λοιπόν και από το τέλειο σύστημα «κάρτας εξυπηρετήσεως» ασφάλειας κομπιούτερ, κρύβεται η παγκόσμια δικτατορία, η σκλαβιά του αντιχρίστου. (Αποκ.Ιωαννου κεφ ιγ΄16) «ίνα δώσουσιν αυτοίς χάραγμα επί της χειρός αυτών της δεξιάς ή επί των μετώπων αυτών, και ίνα μη τις δύναται αγοράσαι ή πωλήσαι ει μη ο έχων το χάραγμα, το όνομα του θηρίου ή τον αριθμόν του ονόματος αυτού.Ώδε η σοφία εστίν, ο έχων νουν ψηφισάτω τον αριθμόν του θηρίου,αριθμός γαρ ανθρώπου εστί και ο αριθμός αυτού χ΄ξ΄ς΄» =666
Κι’ενώ τα σημεία φαίνονται ξεκάθαρα, το «θηρίο» στις Βρυξέλλες με το 666 έχει σχεδόν ρουφήξει όλα τα κράτη στο κουμπιούτερ. Η κάρτα, η ταυτότητα, η εισαγωγή του σφραγίσματος τι φανερώνουν;
Δυστυχώς το ράδιο μόνο παρακολουθούμε τι καιρό θα έχουμε.
Τι θα μας πεί ο Χριστός; ‘υποκριταί, το μεν πρόσωπον του ουρανού γινώσκεται διακρίνειν, τα δε σημεία των καιρών ου δύνασθαι γνώναι; (Ματθ. Κεφ.65)
Μετά λοιπόν από την κάρτα και την ταυτότητα, «το φακέλωμα» για να προχωρήσουν πονηρά στο σφράγισμα, θα λένε συνέχεια στην τηλεόραση ότι πήρε κάποιος την κάρτα του δείνα και του σήκωσε τα χρήματα από την τράπεζα.
Από την άλλη μεριά θα διαφημίζουν «το τέλειο σύστημα» το σφράγισμα στο χέρι ή στο μέτωπο με ακτίνες λέϊζερ που δεν θα διακρίνεται εξωτερικά, με το 666 το όνομα του αντιχρίστου.
Δυστυχώς και πάλι ορισμένοι «γνωστικοί» θα φασκιώνουν τον κόσμο σαν τα μωρά δήθεν για να μην στεναχωρούνται «δεν πειράζει αυτό, δεν είναι τίποτα, αρκεί εσωτερικά να πιστεύετε!» Κι’ενώ βλέπουμε τον απόστολο Πέτρο που εξωτερικά αρνήθηκε τον Χριστό και ήτο άρνησι, αυτοί αρνούνται το Άγιο Σφράγισμα του Χριστού που τους δόθηκε στο Άγιο Βάπτισμα «Σφραγίς δωρεάς πνεύματος Αγίου» με το να δέχονται την σφραγίδα του αντιχρίστου, λένε και ότι έχουν μέσα τους τον Χριστό!!
Τέτοια δυστυχώς λογική είχαν και ορισμένοι γνωστικοί στα χρόνια των Αγίων Μαρτύρων , που προσπαθούσαν να μεταστρέψουν τους υποψηφίους μάρτυρες, όπως αναφέρει ο Μέγας Βασίλειος στον λόγο του στον Μάρτυρα Γόρδιο «……πολλοί παραλογιζόντουσαν προσπαθώντας να πείσουν τον Μάρτυρα να αρνηθεί μόνο με τα λόγια και να κρατήσει την ψυχή, την εσωτερική διάθεση, γιατί ο Θεός δεν δίνει προσοχή στην γλώσσα αλλά στην διάθεση. Ο μάρτυς όμως Γόρδιος ήταν άκαμπτος και απεκρίθηκε: «ούκ ανέχεται γλώσσα κτισθείσα παρά Χριστού φθέγξασθαι τι κατά του Κτίσαντος…..»
Επίσης επί Δεκίου του αυτοκράτορα με διάταγμα ζητούσε να ομολογήσουν την θρησκεία των ειδωλολατρών και όσοι χριστιανοί δήλωναν και θυσίαζαν στα είδωλα, έπαιρναν πιστοποιητικό και γλύτωναν το μαρτύριο.Όχι μόνο αυτοί ήταν αρνητές του Χριστού, αλλά και εκείνοι που έδιναν χρήματα στους ειδωλολάτρες, στην επιτροπή και έπαιρναν το πιστοποιητικό, χωρίς να αρνηθούν οι ονομαζόμενοι «λιβελλοφόροι» και αυτούς η Εκκλησία τους θεώρησε αποστάτες.
Κι’ ενώ λοιπόν έχουμε τόσα πολλά παραδείγματα, όπως και του γενομένου θαύματος του Αγίου Θεοδώρου που εορτάζουμε κάθε χρόνο το Σάββατο της Α΄εβδομάδος της Σαρακοστής:

«Ο Ιουλιανός ο Παραβάτης, γνωρίζοντας ότι οι Χριστιανοί εξαγνίζονται δια της νηστείας την πρώτη εβδομάδα της αγίας τεσσαρακοστής, γιαυτό και εμείς την καλούμε καθαρή εβδομάδα, θέλησε λοιπόν τότε να μολύνει αυτούς. Γιαυτό και προσέταξε κρυφά να τεθούν στην αγορά τις ημέρες εκείνες φαγητά μιασμένα από τα αίματα των ειδωλικών θυσιών Αλλά με θεία νεύση φάνηκε ο Μάρτυρας Θεόδωρος στον τότε αρχιεπίσκοπον Κων/πόλεως Ευδόξιο και αφού του φανέρωσε την πονηριά του παρήγγειλε να συγκαλέσει τους πιστούς ευθύς το πρωί της Δευτέρας και να εμποδίσει σ’αυτούς την χρήση εκείνης της τροφής αναπληρώνοντας την με κόλλυβα… και έτσι ο μεν σκοπός του Παραβάτου ματαιώθηκε, ενώ ο ευσεβής λαός διεφυλάχθηκε αμόλυντος...(Ωρολόγιον το Μέγα σελ 446)
Παρ’όλα αυτά λοιπον που ανέφερα, ακούει κανείς ένα σωρό δυστυχώς ανοησίες του μυαλού, από ορισμένους σημερινούς «Γνωστικούς» . Ο ένας λέει «εγώ θα δεχθώ την ταυτότητα με το 666 θα βάλω και ένα Σταυρό , κι’ο΄άλλος να λέει «εγώ θα δεχθώ το σφράγισμα στο κεφάλι με το 666 και θα κάνω και ένα Σταυρό στο κεφάλι…» και ένα σωρό όμοιες ανοησίες, που νομίζουν ότι θα αγιασθούν με αυτόν τον τρόπο, ενώ αυτά είναι πλάνες.
Μόνον αυτά που δέχονται αγιασμό, αυτά μόνον αγιάζονται. Όπως το νερό δέχεται αγιασμό και γίνεται Αγιασμός. Τα ούρα δεν δέχονται αγιασμό.
Η πέτρα με θαύμα γίνεται ψωμί.Η ακαθαρσία δεν δέχεται αγιασμό. Επομένως ο διάβολος, ο αντίχριστος, όταν είναι στην ταυτότητά μας ή στο χέρι ή στο κεφάλι μας με το σύμβολό του δεν αγιάζονται με το να βάλουμε και ένα Σταυρό.
Έχουμε την δύναμη του Τιμίου Σταυρού,του Αγίου Συμβόλου, την Θεία χάρι του Χριστού μόνον όταν αρκούμαστε στο Άγιο Σφράγισμα του Βαπτίσματος που απαρνούμαστε τον σατανά και συντασσόμαστε στον Χριστό και δεχόμαστε το Άγιο Σφράγισμα «Σφραγίς δωρεάς Πνεύματος Αγίου»